Έλα να παίξουμε

“Η κάθε μορφής βία είναι το ισχυρότερο όπλο στα χέρια όλων των εξουσιών,
γι΄ αυτό δεν θα υπάρξει ποτέ ειλικρινής μέριμνα για να αποδυναμωθεί”.

Η «γοητεία της βίας» θα νικήσει τελικά στο παιχνίδι της ζωής;

Το «Έλα να παίξουμε» είναι ένα νέο έργο που έγραψε και σκηνοθετεί η Κερασία Σαμαρά. Πρόκειται για ένα σχόλιο πάνω στην αθέατη βία και μια υπενθύμιση του αστάθμητου παράγοντα που απρόσκλητος ανατρέπει όλα μας τα προγνωστικά για το τι μέλλει γενέσθαι στη ζωή μας.

Ένα αλλόκοτο νεαρό ζευγάρι εμφανίζεται απρόσκλητο στο σπίτι μιας φιλήσυχης οικογένειας και επιβάλλει ένα παράδοξο παιχνίδι που κανείς δεν θέλει να παίξει.
Οι δυο  κόσμοι συγκρούονται ζοφερά, ενώνονται και σχηματίζουν το ιερό κράμα που εξ αρχής ήταν ο Άνθρωπος.

Το παιδί που κρατά όπλο είναι ήδη μια εύγλωττη εικόνα που γεννά ένα σωρό αναπάντητα ερωτήματα:
-Γιατί ο πολιτισμός μας συντηρεί την ύπουλη καλλιέργεια του ενστίκτου της βίας;
-Μήπως οι πολιτείες όλου του κόσμου και όλων των εποχών χρησιμοποίησαν τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία για να διαιωνίσουν και όχι για να αναστείλουν τα βίαια ένστικτα ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιούν σαν αφορμή για την εφαρμογή της εκάστοτε κρατικής καταστολής;
-Γιατί δεν παραδεχόμαστε πως η διαίρεση του κόσμου σε «προνομιούχους» και «προς εξόντωση» λαούς είναι στην πραγματικότητα το σημερινό οικονομικό σύστημα σύμφωνα με το οποίο ζει ο λεγόμενος «πολιτισμένος» κόσμος μας;

Αυτά και άλλα πολλά είναι τα ουσιώδη, και επίκαιρα όσο ποτέ, ερωτήματα που διαπραγματεύεται το ψυχολογικό σπλάττερ «Έλα να Παίξουμε» της Κερασίας Σαμαρά.

Η γοητεία της βίας θα νικήσει τελικά στο παιχνίδι της ζωής;

Είναι ο φόβος παντοδύναμος;

Για 75 λεπτά, μείνετε ψύχραιμοι…

Το τραγούδι του τέλους είναι μελοποιημένο απόσπασμα από το έργο του Αύγ. Στρίντμπεργκ ''Μπροστά στο θάνατο'' σε μετάφραση Ν. Περέλη και το ερμηνεύει ο Πάνος Μουζουράκης.

ΠΑΙΖΟΥΝ:

*η παράσταση είναι ακατάλληλη για παιδιά κάτω των 15 ετών