Το Ελληνογερμανικό Θέατρο «Deutsch Griechisches Theater» για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Στην Κεντρική Σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης

LIFOTEAM 3.9.2015 | 12:14

Ο σκηνοθέτης Κώστας Παπακωστόπουλος, με το Ελληνογερμανικό Θέατρο DEUTSCH GRIECHISCHES THEATER, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά από 25 χρόνια συνεχούς δράσης στη Γερμανία και παρουσιάζει τις Ικέτιδες, έργο γραμμένο από τον ίδιο και εμπνευσμένο από το ομώνυμο έργο του Αισχύλου, για μία και μοναδική βραδιά στην Κεντρική Σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, την Παρασκευή 9 Οκτωβρίου στις 21.00. Στο νέο αυτό έργο, που θα παρουσιαστεί στην Αθήνα με υπέρτιτλους, το αρχαίο δράμα συναντά το 'θέατρο-ντοκουμέντο', καθώς η παράσταση βασίζεται σε πραγματικές αφηγήσεις πολιτικών προσφύγων που ζουν σήμερα στην Γερμανία.

Το έργο «Ικέτιδες» του Κώστα Παπακωστόπουλου αποτελεί το τρίτο μέρος μιας τριλογίας του σκηνοθέτη με τίτλο «Η τρέλα των Θεών», που παρουσιάζει τις διαφορετικές πτυχές της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη. Ο κύκλος της κρίσης ξεκίνησε με το έργο «Πλούτος, ο χορός των αγανακτισμένων» το 2012, συνεχίσθηκε με τις «Εκκλησιάζουσες» το 2013 και ολοκληρώθηκε το 2014 με το έργο «Ικέτιδες» με θέμα αυτή τη φορά μια ιδιαίτερη πλευρά της κρίσης: τον πρόσφυγα.

Το Ελληνογερμανικό Θέατρο «Deutsch Griechisches Theater» για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Όπως είναι γνωστό, στο έργο «Ικέτιδες» του Αισχύλου ο χορός των Δαναίδων εγκαταλείπει την Αίγυπτο και φθάνει στην πόλη του Άργους παρακαλώντας τον βασιλιάΠελασγό να του δώσει άσυλο. Στις «Ικέτιδες» του Παπακωστόπουλου το ταξίδι των Δαναίδων είναι επιπλέον και ένα ταξίδι στο χρόνο από την αρχαία Αίγυπτο μέχρι την Ευρώπη του σήμερα. Με την έλευσή τους στο Άργος ξεκινάει στο νέο έργο μια διήγηση σημερινών προσφύγων.

Το πρώτο εξάμηνο του 2014 ο Παπακωστόπουλος διοργάνωσε μια σειρά από Workshops, στα οποία πολιτικοί πρόσφυγες από διάφορες χώρες, όπως Συρία, Μάλι, Ιράκ και Τουρκία, που ζουν σήμερα στη Γερμανία, είχαν τη δυνατότητα να περιγράψουν τις δικές τους εμπειρίες. Αυτές τις «Oralhistories», τις ιστορίες φυγής και ελπίδας των προσφύγων στην ξένη, νέα πατρίδα τους ο σκηνοθέτης επεξεργάσθηκε και συνέδεσε με αποσπάσματα από το χορό της τραγωδίας του Αισχύλου συνθέτοντας έτσι το νέο έργο.

Κάτω από τον μανδύα του χορού των Δαναίδων, μέσα από μια γλωσσική βαβυλωνία, ξεδιπλώνεται στο έργο η ιστορία σύγχρονων προσφύγων και ταυτόχρονα παρουσιάζεται με αποστασιοποιημένο βλέμμα η πολιτική στάση της Ευρώπης στο θέμα «πρόσφυγας».