Ένα «γεια» απ’ τα παιδιά: 9 χρόνια από το θάνατο του Άκη Δαβή, οι μαθητές του διοργανώνουν ένα διήμερο μνήμης

«Ο θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΙΟΥΛΑ ΡΑΠΤΗ

Αν δεν ήταν εντελώς αδιάφορος για το παιχνίδι της δόξας που παιζόταν στις δημόσιες αλάνες, μάλλον σήμερα θα ήξεραν περισσότεροι το όνομά του. Ο Άκης Δαβής. όμως, ήταν σίγουρος από τα 13 του, ότι το μόνο που ήθελε να κάνει ήταν θέατρο. 

Έφυγε από τη γενέθλια Ξάνθη για τη Θεσσαλονίκη και τη Δραματική Σχολή της Ρούλας Πατεράκη, που τον δέχθηκε ως εξαιρετικό ταλέντο και αφοσιώθηκε σαν μοναχός Σαολίν σε τεχνικές και μεθόδους, χωρίς να μετανιώσει ποτέ για την επιλογή του.

«Ήταν ένα όμορφο, σιωπηλό αγόρι που γρήγορα ξεχώρισε, χωρίς καθόλου ανταγωνιστικό πνεύμα, που μπορούσε να αναλάβει ευθύνες μεγαλύτερες απ’ αυτές που αντιστοιχούσαν στην ηλικία του», θυμάται η Ρούλα Πατεράκη. 

«Ήταν ένα όμορφο, σιωπηλό αγόρι που γρήγορα ξεχώρισε, χωρίς καθόλου ανταγωνιστικό πνεύμα, που μπορούσε να αναλάβει ευθύνες μεγαλύτερες απ' αυτές που αντιστοιχούσαν στην ηλικία του», θυμάται η Ρούλα Πατεράκη.

Δασκάλα και μαθητής συνεργάσθηκαν σε παραστάσεις και συναντήθηκαν πολλές δεκαετίες αργότερα, όταν ο Άκης Δαβής την κάλεσε να διδάξει στο δικό του πλέον Θεατρικό Εργαστήρι που δημιούργησε το 1990 στη Δεινοκράτους και μεταφέρθηκε το 1996 σε μια παλιά αποθήκη στο Γκάζι, την οποία μετέτρεψε στο θέατρο «Αλκμήνη». 

Οι σχολές Υποκριτικής τη δεκαετία του ’90 ήταν όπως σήμερα τα talent show· στις δόξες τους. Εκείνα τα χρόνια το όνομα «Δαβής» ακουγόταν μεταξύ των σπουδαστών ηθοποιών όλο και περισσότερο, σαν ένας ιδιαίτερος δρόμος να πλησιάσεις το τι σημαίνει ερμηνεία, ρόλος, εμπλοκή του ηθοποιού. 

Αν σε όλα βιάστηκε και από τα 13 του δήλωσε ηθοποιός, περνώντας από την υποκριτική στη σκηνοθεσία και μετά στη διδασκαλία, το ίδιο πρόωρα, λίγο πριν κλείσει τα 48 του, τον βρήκε κι ο θάνατος από ένα μοιραίο ανεύρυσμα ενώ έπαιζε στο “Αλκμήνη” το έργο “Τραμπάλα για δύο”.  

Το σοκ για συνεργάτες και μαθητές ήταν μεγάλο. Η Σχολή μετά από λίγο σταμάτησε να λειτουργεί και το θέατρο πέρασε σε άλλα χέρια. Πέρασαν πάνω από εννιά χρόνια από τότε και κάποιοι από τις  διαφορετικές γενιές μαθητών του βρεθήκαμε, θυμηθήκαμε, γελάσαμε, λυπηθήκαμε και είπαμε να οργανώσουμε ένα διήμερο μνήμης για τον δημιουργό, δάσκαλο και φίλο μας Άκη. 

Συγκεντρώσαμε οπτικό και ηχητικό υλικό από την δική του πορεία, κατεβάσαμε παλιά τετράδια με σημειώσεις από πρόβες, ηχογραφήσαμε ένα μεγάλο απόσπασμα από το αγαπημένο του έργο του Ντύλαν Τόμας “Το Γαλατόδασος”, δουλέψαμε ξανά “κομμάτια” από το δραματολόγιο που μας δίδασκε (Πίντερ, Σαίξπηρ, Τ. Ούλιαμς, κ.α.). 

Κομμάτια και θρύψαλα… Και δυσκολευτήκαμε και σκεφτήκαμε να μείνει μεταξύ μας σαν ένα reunion, κι η μεγαλύτερη επιφύλαξη ήταν αν θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε κάτι που να τού άξιζε. Κανένας μας δεν είναι ούτε τον έχρισε συνεχιστή του. Ένας χαιρετισμός είναι, ένα κλείσιμο του ματιού, ένα “γεια” θέλαμε να του πούμε. Ότι τον θυμόμαστε, ότι δεν τον ξεχνάμε κι ότι τον ευχαριστούμε. 

Αυτό το καθυστερημένο "αντίο" των μαθητών προς τον δάσκαλο, που πάντα είναι δύσκολο, δεν μας πήγαινε τελικά η καρδιά να μην του το πούμε. Άλλωστε θέλαμε και όσοι δεν τον γνώρισαν να μάθουν λίγα πράγματα για το ποιος ήταν ο Άκης Δαβής. Μπορεί να μην ήταν των δημοσίων σχέσεων, αλλά των σχέσεων και της ζωής ήταν. Γι΄αυτό και δεν πρόκειται για μνημόσυνο αλλά για μια μικρή γιορτή που θα καταλήξει σε ένα πάρτι το βράδυ της Κυριακής.

Ακόμη το ποίημα που αγαπούσε του Τσέζαρε Παβέζε: «Ο θάνατος θα ΄ρθει και θα ΄χει τα μάτια σου», αποφασίσαμε να μην το βάλαμε στο Αφιέρωμα. Πάντα μας μιλούσε γι’ αυτό που δεν λέγεται, γι’ αυτό που κρύβει η σιωπή ή μάλλον «που θα αποκαλύψει τη σωστή στιγμή μια ρωγμή». 

Ντύλαν Τόμας

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΌ  ΤΟ «ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΛΑΤΟΔΑΣΟΣ»

Αφιερωμένο στον Άκη Δαβή από τους μαθητές του

Δυο λόγια για το: «Κάτω από το Γαλατόδασος»

Το «Κάτω από το Γαλατόδασος» είναι το πρώτο έργο που γράφτηκε για φωνές. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο BBC, το 1954. Δεν υπάρχει υπόθεση, μόνο διάρκεια: «το μάτι του ποιητή που κυλιέται σε μια ωραία τρέλα» και το αυτί που κινείται αδιάκοπα και ακολουθεί τη ζωή των κατοίκων ενός μικρού Ουαλέζικου χωριού, για 24 ώρες. Όπως έχει γράψει ο ίδιος ο Ντύλαν Τόμας «είναι ένα θεατρικό έργο, εντυπώσεις για φωνές», όπου θέλησε να γράψει «απλά, ζεστά, κωμικά, με πολλή κίνηση και ποικιλία διαθέσεων και μ΄ έναν τρόπο ώστε σε πολλά επίπεδα, με την όραση και τον λόγο, με την περιγραφή και τον διάλογο, την αναπόληση και την παρωδία, να μπορεί κανείς να γνωρίσει την πόλη σαν να ΄ταν ένας από τους κατοίκους της».

info:

ΑΚΗΣ ΔΑΒΗΣ (14.2.1960-24.1.2008)

Kodo Stage Kαρόρη 23 & Αιόλου 45 Σάββατο/Κυριακή (27/28 Μαΐου)

Ωρα προσέλευσης 20:00. Είσοδος ελεύθερη.

Κρατήσεις λόγω περιορισμένων θέσεων στο τηλ: 6940025773