Ευτυχισμένες μέρες στους τεφρούς κήπους

Μια παράσταση εμπνευσμένη από τις «Ευτυχισμένες μέρες» του Samuel Becket, το  ντοκιμαντέρ «Grey Gardens» των αδερφών Maysles και τα προσωπικά βιώματα των  ηθοποιών. Εννέα γυναίκες διαφορετικών ηλικιών και καταβολών κάθε πρωί ξυπνούν και κάθε βράδυ πεθαίνουν. Ξανά και ξανά, με αμηχανία και αξιοπρέπεια. Κάθε ημέρα τους είναι σαν μια ολόκληρη ζωή που πρέπει να γεμίσει από δραστηριότητες που θα δικαιολογήσουν το πιο μεγάλο ερωτηματικό: Γιατί βρίσκονται σε αυτόν τον κόσμο και ποιος είναι ο σκοπός τους; Δίπλα τους, ένας μοναδικός άντρας, προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις στο ανεξήγητο. Παρατηρητής, επιστάτης και υπηρέτης, τις παρακολουθεί να απολαμβάνουν ευτυχισμένες το παράλογο της ύπαρξης.

Ζούμε σε μια εποχή όπου το παράλογο κυριαρχεί. Μοιάζει σαν να ζούμε σε ένα ίδρυμα το οποίο μας αναγκάζει να μάθουμε την νέα ορολογία του με την οποία μέχρι πριν μερικά χρόνια δεν είχαμε καμία σχέση. Οι σχέσεις επαναπροσδιορίζονται Κοινωνικές, πολιτικές και τελικά υπαρξιακές. Από αυτό το περιβάλλον θα θέλαμε να ξεφύγουμε αλλά τελικά σχεδόν οικειοθελώς παραμένουμε. Βρισκόμαστε σε πλήρη ακινησία και δεχόμαστε παθητικά όσα μας συμβαίνουν πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Τι είναι αυτό που μας οδηγεί στην μη δράση; Αυτό προσπαθούμε να διερευνήσουμε μέσα στην παράσταση αυτή και γι αυτό θεωρούμε σημαντικό να γίνει πραγματικότητα με την δική σας συμμετοχή.