Το Φάντασμα φεύγει

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο πλαίσιο της πολιτιστικής του δράσης, αγκαλιάζει και προωθεί  έργα και διακαλλιτεχνικές προσεγγίσεις διαφορετικών πεδίων έκφρασης. Από την Πέμπτη 13 Μαρτίου έως και την Δευτέρα 7 Απριλίου 2014 στην Αίθουσα Νέων Έργων παρουσιάζεται Το Φάντασμα φεύγει /  Ρητορική εγκατάσταση ή μια θεατρική εμπειρία, το οποίο θα μεταφέρει το κοινό στο εργαστήρι του δημιουργού μέσα από μια ανοιχτή, ζωντανή και ανατρεπτική ερευνητική διαδικασία που συνδυάζει το θέατρο, τη λογοτεχνία και τα εικαστικά.

Στο έργο Το Φάντασμα φεύγει ο σκηνοθέτης Αντώνης Γαλέος, οι ηθοποιοί Αλεξία Καλτσίκη και Αντώνης Καρυστινός και ο εικαστικός Βασίλης Βλασταράς διερευνούν δύο διαφορετικούς τρόπους παρουσίασης και ερμηνείας του ίδιου κειμένου, παρουσία κοινού. Το κείμενο προέρχεται από το γνωστό μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ «Φεύγει το φάντασμα» (εκδ. Πόλις, μτφ Κατερίνα Σχινά) και συγκεκριμένα από το δεύτερο κεφάλαιο, όπου ο διάσημος ήρωας, ο συγγραφέας Νέϊθαν Ζούκερμαν, αρχίζει να γράφει σκηνές από το θεατρικό «Εκείνος και Εκείνη», για να «συναντηθεί» με την νεαρή Τζέϊμι, το ερωτικό αντικείμενο του πόθου του, μέσα σε ένα φαντασιακό σύμπαν.

Η δυναμική αντιπαράθεση της πραγματικής ζωής και της μυθοπλασίας στο συγκεκριμένο βιβλίο του Αμερικανού συγγραφέα Φίλιπ Ροθ αποτελεί την υπόθεση εργασίας και στη θεατρική εμπειρία Το Φάντασμα φεύγει. Ο σκηνοθέτης και οι δύο ηθοποιοί, προσεγγίζουν το κείμενο και τους ρόλους χρησιμοποιώντας δύο διαφορετικές υποκριτικές μεθόδους  παρουσιάζοντας κάθε φορά διαφορετικές εκδοχές ερμηνείας του ιδίου διαλόγου.

Καθ΄όλη τη διαδικασία ο εικαστικός Βασίλης Βλασταράς θα διαμορφώνει στο χώρο το σκηνικό της παράστασης, το οποίο θα αποτελεί ταυτόχρονα και εικαστική εγκατάσταση.  Οι θεατές θα μπορούν να είναι παρόντες στις πρόβες. Οι πρόβες αποτελούν τις παραστάσεις. Μόλις ολοκληρωθούν το έργο θα «ανέβει» για μία και μόνο φορά, την τελευταία μέρα, λειτουργώντας ως πρεμιέρα και εγκαίνια μαζί.

Ο χώρος θα είναι επισκέψιμος για το κοινό και τις υπόλοιπες ημέρες και ώρες που το Μουσείο παραμένει ανοικτό. Ο θεατής θα βλέπει το σκηνικό / εγκατάσταση και θα ακούει το ηχητικό ντοκουμέντο της πρόβας. Έτσι αποκτά και η ίδια η θεατρική εμπειρία παράλληλες πραγματικότητες. Ακόμη κι όταν το Φάντασμα φεύγει αφήνει στην αίθουσα το ίχνος του.