Heather Kravas, a quartet

Στο a quartet, τέσσερις εξαιρετικοί, διαφορετικού ύφους χορευτές αναλαμβάνουν να ερμηνεύσουν τέσσερα σόλο που εκτυλίσσονται ταυτόχρονα, αντλώντας την έμπνευσή τους από ασύνδετες πηγές: μπαλέτο, παραδοσιακοί χοροί, φιγούρες από μαζορέτες και κινήσεις από διεκδικήσεις εργατών.

Αυτό που τους ενώνει είναι η λέξη «θέλω», η οποία επαναλαμβάνεται από όλους στην αρχή του κομματιού και το στοιχειώνει μέχρι το τέλος.

Μέσα από μια χορογραφία που βασίζεται στην ακρίβεια της κίνησης και μαρτυρά αμέτρητες ώρες προετοιμασίας, η ελληνικής καταγωγής Heather Kravas πειραματίζεται με τις διαφορετικές οντότητες μέσα στο σύνολο, προβάλλοντας τις στιγμές ομοφωνίας, τις εντάσεις και τις συγκρούσεις που αποκαλύπτουν την πολυδιάσπαση. Αναζητά το πώς η επανάληψη των μοτίβων, μέσα από την επιβεβλημένη ομοφωνία, αποκαλύπτει τη διαφορετικότητα.

Μπορούν τελικά οι μονάδες, με τους αποκλίνοντες στόχους τους, να συναποτελέσουν μια ομάδα; Πώς λειτουργούν η εξαίρεση και η σύγκρουση; Πού τελειώνει το «εμείς» και πού αρχίζει το «αυτοί»; Η κοινωνικά αποδεκτή «πίστη» μπαίνει στο μικροσκόπιο. Ο μινιμαλιστικός φακός της παράστασης αποκαλύπτει όλων των ειδών τις συμβάσεις. Πού φτάνουν τα «θέλω» μας, όταν αρχίζουν τα «θέλω» των άλλων;
συντελεστές

Η αρχική ιδέα της Κράβας ήταν να δουλέψει με τέσσερις ομάδες ερμηνευτών: μαζορέτες, νεαρά αγόρια που μαθαίνουν μπαλέτο, Έλληνες παραδοσιακούς χορευτές και άντρες στο στρατό. Παρότι ο θίασος πέρασε όντως κάποιο χρονικό διάστημα δουλεύοντας με μαζορέτες και παραδοσιακούς χορευτές, η Χίδερ, που είναι κατά το ήμισυ Ελληνίδα, δεν ακολούθησε στο ακέραιο το αρχικό πλάνο.

Στο τέλος, αισθάνθηκε ότι η αρχική σύλληψη ήταν πολύ προφανής. Παρ' όλα αυτά, εκείνο το βιωματικό κατάλοιπο διακρίνεται στο A Quartet, από τη σεκάνς με τις μαζορέτες και το τμήμα με το μπαλέτο έως το φινάλε με τον παραδοσιακό χορό. Η Χίδερ Κράβας είναι μέλος της Ελληνικής Κοινότητας των ΗΠΑ.

Η Χίδερ Κράβας είναι χορογράφος και περφόρμερ. Από το 1995, ερευνά χορογραφικές, αυτοσχεδιαστικές και συνεργατικές πρακτικές στο σύγχρονο χορό, προκειμένου να διερευνήσει τα όρια της χορογραφίας ως φόρμας και τις δικές της ικανότητες ως καλλιτέχνη. Την περίοδο 2003-2008, η Κράβας χορογραφούσε σε συνεργασία με τη Γαλλο-Καναδέζα καλλιτέχνη Antonija Livingstone, ενώ νωρίτερα (1999-2004) πειραματίστηκε εκτενώς στον αυτοσχεδιασμό, από κοινού με την τσελίστα Okkyung Lee, σε ένα ντουέτο με την ονομασία Nono Twins.

Από το 2001, έχει εργαστεί ως διερμηνέας και βοηθός προβών για την ομάδα της DD Dorvillier, human future dance corps, ενώ επιπλέον έχει εμφανιστεί ως ερμηνεύτρια σε έργα της Marina Abramovic, της Jennifer Allen, της Amy Cox, της Dayna Hanson, της Amii LeGendre και της Yvonne Meier.