Η Αντιγόνη συναντά ευθαρσώς την κωμωδία στην νέα παράσταση της Λένας Κιτσοπούλου

Στην Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση έρχεται η νέα παράσταση Αντιγόνη/ Lonely Planet

The LiFO team, 30.11.2017 | 12:04

Η Λένα Κιτσοπούλου επιχειρεί να «αναποδογυρίσει» την Αντιγόνη του Σοφοκλή παρουσιάζοντάς την με τα χαρακτηριστικά κωμωδίας στην σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Το έργο Αντιγόνη/ Lonely Planet θα παιχτεί από τις 14 Δεκεμβρίου 2017 έως τις 7 Ιανουαρίου 2018.

Καλώντας στη σκηνή μια ομάδα ανθρώπων που, χωρίς να είναι ειδήμονες, δίνουν μια διάλεξη γύρω από την Αντιγόνη, η Λένα Κιτσοπούλου εμβολίζει τον σοφόκλειο μύθο με στιγμές ενός σατιρικού, απελπισμένου και, ενίοτε, χριστουγεννιάτικου «εδώ και τώρα».

Με τη βαθιά πεποίθηση ότι το αρχαίο δράμα μάς εμπεριέχει, αφού «όποιον χώρο κι αν επιλέξει κανείς να αναλύσει από τη σύγχρονη πραγματικότητα, θα πέσει αναπόφευκτα πάνω στις αρχαίες τραγωδίες», η συγγραφέας και σκηνοθέτρια στα πρόσωπα των ηρώων της αναγνωρίζει Αντιγόνες, Κρέοντες και Αίμονες, που μοιράζονται κοινές φοβίες και αγωνίες του αφόρητα μοναχικού μας σύμπαντος.

Κρατώντας άρρηκτο το νήμα των μέχρι σήμερα έργων και σκηνοθεσιών της, η Λένα Κιτσοπούλου πάει τον μύθο στα «απάτητα» και επιμένει να έλκεται από τα μοτίβα της ανθρώπινης τρέλας και μοναξιάς, θεωρώντας πως «δεν έχει τίποτε άλλο ο άνθρωπος, όλα τα άλλα είναι ψέματα».

Στον «πλανήτη Κιτσοπούλου», ωστόσο, κάτω από την υπαρξιακή απελπισία κουρνιάζει η κωμωδία – και το ανάποδο. Οδηγούμενη από μια ανάγκη αυτοσαρκασμού και διαστρεβλωμένης αντιμετώπισης της πραγματικότητας, αναζητά στην κωμωδία «ένα ίχνος αλήθειας». «Δεν την προσπαθώ την κωμωδία» λέει. «Είναι μια μορφή απόγνωσης και μη ενοχής για την ευτελή πλευρά του εαυτού μου.»

Στο σύμπαν της Κιτσοπούλου το αρχαίο δράμα υπάρχει παντού: «Δεν αντιμετωπίζω το αρχαίο δράμα ως κάτι το απόκοσμο, ή το δύσκολο, ή ως κάτι φοβιστικό. Νομίζω ότι με εμπεριέχει. Καλλιτεχνικά, μου δίνει δυνατότητες να καταπιαστώ με οτιδήποτε και μου κάνει τη χάρη να βρίσκεται οπουδήποτε. Βρίσκεται εξίσου μέσα στο πιο μικρό στιγμιότυπο της καθημερινότητας, όπως επίσης και μέσα στο πιο ακραίο καιρικό φαινόμενο. Είναι συμπυκνωμένη ποίηση και εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσαρμόσω τον μικρής εμβέλειας εαυτό μου μέσα της. Ξέρω όμως ότι έχω θέση εκεί μέσα, ξέρω ότι μιλάει για μένα.»