Η Γυναίκα/Το Ρούχο

Οι ιστορίες της παράστασης αφορούν τα ρούχα ως οικειότητα, ως συναίσθημα και ως μνήμη. Τα ρούχα ως εργαλεία για μεταμόρφωση. Ως ένδειξη θριάμβου. Ως σημάδι συγγένειας και επαφής.

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός το ότι οι ενδυματολογικές μας επιλογές μας καθορίζουν. Μας προσδίδουν ή μη κύρος, αντικατοπτρίζουν την ιδεολογία μας, προσδιορίζουν τον επαγγελματικό χώρο στον οποίο ανήκουμε, εκφράζουν τη σεξουαλικότητά μας, απηχούν την ηθική μας, μας εντάσσουν σε ομάδες ή μας διαφοροποιούν. Τα κάνουμε εργαλείο, πανοπλία, μάσκα μας.

Η ομάδα συγκέντρωσε υλικό πλούσιο και ετερογενές πάνω στη  σχέση ειδικά των γυναικών με το ντύσιμο. Πρόκειται για μια σχέση εξαιρετικά λεπτή, πολυσήμαντη και συχνά αποκαλυπτική - μια σχέση με πολλές πτυχές: άλλοτε φανερές και ερμηνεύσιμες, άλλοτε σκοτεινές και δυσερμήνευτες.