Η «Ψυχολογία Συριανού Συζύγου» του Εμμανουήλ Ροΐδη στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός»

Ένα ανάλαφρο αλλά συνάμα εύστοχο και βαθύ ψυχογράφημα της ερωτικής ζωής ενός άντρα

Κορίνα Φαρμακόρη, 9.5.2018 | 15:24

Ο Κώστας Βασαρδάνης παίζει και σκηνοθετεί σε μορφή μονολόγου το σημαντικό κείμενο της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, «Ψυχολογία Συριανού Συζύγου», του Εμμανουήλ Ροΐδη, στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός», την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Μαΐου, στις 21:00.

Τη θεατρική παράσταση διοργανώνει ο Σύλλογος Φίλοι του ΦΣ «Παρνασσός», στα πλαίσια των πολιτιστικών του δραστηριοτήτων, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Εμμανουήλ Ροΐδης υπήρξε μέλος του συλλόγου όπως και πολλοί άλλοι σπουδαίοι ποιητές και λογοτέχνες και η παράσταση έχει μια επιπλέον τιμητική αναφορά στο μέλος της.

Η «Ψυχολογία Συριανού Συζύγου» ή πώς ένας σύζυγος ταλαιπωρείται από τα «καμώματα» της συζύγου χαρακτηρίζεται από τον ίδιο τον κορυφαίο Έλληνα λογοτέχνη Ροΐδη ως αφήγημα. Πρόκειται για ένα ανάλαφρο αλλά συνάμα εύστοχο και βαθύ ψυχογράφημα της ερωτικής ζωής ενός άντρα, γραμμένο με τον καυστικό και ιδιαίτερα βαθύ τρόπο του Ροΐδη που 124 χρόνια μετά μοιάζει εξαιρετικά σύγχρονο και φυσικά αιώνια κλασσικό.

Δύναται ένας ορκισμένος ανεξάρτητος άντρας να απαλλαγεί από την κατάστασιν ερωτευμένου; Πώς διατηρείται ζωντανόν το πάθος; Είναι ο γάμος ο τάφος του έρωτος; Μία φιλόστοργος σύζυγος μπορεί να προσφέρει στιγμάς υπερτάτης ηδυπαθείας; Τις απαντήσεις στα ερωτήματα δίνει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο και το δηκτικότατο χιούμορ του ο Εμμανουήλ Ροΐδης.

Η παράσταση έχει ήδη πραγματοποιήσει το πρώτο της ταξίδι, φιλοξενούμενη σε θεατρικές σκηνές της Αθήνας. Αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το θεατρόφιλο κοινό, που την χαρακτήρισε ρεσιτάλ θεατρικής κομψότητας και στυλ, και τώρα στην μοναδικής αισθητικής κομψότητα της αίθουσας θεάτρου του ΦΣΠ επιστρέφει για δυο ακόμη παραστάσεις.

Ο σκηνοθέτης σημειώνει: Η εικόνα που είχα για τον Ροΐδη ήταν λίγο «δαντελωτή», «αφρώδης» και «ανάλαφρη»... έναντι του «βαρέως πυροβολικού» των Βιζυηνού και Παπαδιαμάντη.

Διαβάζοντας όμως κείμενά του, διέκρινα αμέσως πλάι σ' αυτά τα χαρακτηριστικά το βάθος, τη διεισδυτικότητα, τη συγκίνηση και την ευαισθησία της γραφής του. Καθώς επίσης και την έντονη θεατρικότητά της, που σχετίζεται νομίζω αφ' ενός με την καλώς εννοούμενη υπερβολή της γλώσσας του Ροΐδη, το κύρος, το μέγεθός της και, αφετέρου, με την αμεσότητα και την ακρίβεια της σκέψης του. Η ειρωνεία του και μια υποβόσκουσα θλίψη που υπάρχουν στο έργο του είναι δύο χαρακτηριστικά του ύφους του που με γοήτευσαν επίσης.
Έψαχνα να βρω ένα κείμενο, δεν θα έλεγα ακριβώς για να αυτοσκηνοθετηθώ (ίσως ακουστεί βαρύγδουπο) αλλά, εν πάση περιπτώσει, να ασχοληθώ με πιο δικούς μου όρους με το ανέβασμά του και, διαβάζοντας την «Ψυχολογία Συριανού Συζύγου», σκέφτηκα να κάνω το βήμα.