Οf ivory and flesh - statues also suffer

Βραβευμένη με τον Αργυρό Λέοντα για τον Χορό στην Μπιενάλε της Βενετίας (2018), η χορογράφος Μαρλένε Μοντέιρο Φρέιτας έγινε γνωστή στο ελληνικό κοινό για πρώτη φορά πέρυσι με την παράσταση Βάκχες: πρελούδιο κάθαρσης, που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών (συμπαραγωγή). Η παράσταση έγινε δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό από θεατές και κριτικούς.

Η Φρέιτας, που χαρακτηρίστηκε στην Μπιενάλε ως «ένα από τα σπουδαιότερα ταλέντα της γενιάς της», επανέρχεται φέτος με ένα προγενέστερο έργο της, το οποίο εμπεριέχει επίσης σουρρεαλισμό, ένταση, υποδόριο χιούμορ, αλλόκοτη και ανοίκεια αίσθηση, στοιχεία που έκαναν τις Βάκχες τόσο ιδιαίτερες.

Το of ivory and flesh - statues also suffer είναι το πρώτο έργο της χορογράφου για μεγάλο σύνολο και μουσικούς (κρουστά) και περιγράφεται από την ίδια ως «χορός από μαρμαρωμένες φιγούρες». Τα σώματα-αγάλματα παραδόξως χορεύουν, αψηφώντας τους νόμους που απαιτούν το πετρωμένο σώμα να μένει για πάντα καταδικασμένο στην ακινησία.

Με πολλαπλές επιρροές − από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου και πιο συγκεκριμένα την ιστορία του Πυγμαλίωνα και του Ορφέα έως το κινηματογραφικό Statues Also Die (1995) των Alain Resnais, Chris Marker, και Ghislain Cloquet, μια κριτική προσέγγιση στην αφρικανική τέχνη και στην αποικιοκρατία − η χορογράφος χτίζει με απόλυτη ακρίβεια το ιδιόμορφο σύμπαν της.