Πώς θα μπορούσε το έργο ενός ξενόγλωσσου, καθιερωμένου συγγραφέα να αποκαλυφθεί και αφομοιωθεί καλύτερα μέσω της αντιπαράθεσής του με ένα άλλο σύγχρονο, γραμμένο στην τρέχουσα γλώσσα του νεοέλληνα αποδέκτη του.
Το πρόβλημα δεν άπτεται αποκλειστικά της μετάφρασης, αλλά και της δραματουργίας, κυρίως. Στη συγκεκριμένη περίσταση ακολουθούμε τη στάση του Samuel Beckett, που στην μεταφορά του από το αρχικό αγγλικό κείμενο ( A piece of monologue, 1979) στα γαλλικά (solo,1980) χαρακτηρίζει ως "adaptation" (προσαρμογή, διασκευή, αντί του "translation" ίσον μετάφραση).
Η παρούσα θεατρική μετάφραση αποτελεί συνδυασμό και των δύο γραφών του Beckett την οποία οι προθέσεις της δραματουργίας συμπληρώνουν με το δεύτερο κείμενο, το Heimgehen, 2012 (από τον γερμανικό όρο που σημαίνει "πεθαίνω", αλλά και επιστρέφω σπίτι) του Άρη Ρήσα ως είδος "αποκαλυπτικής σκηνογραφίας" του πυρηνικού έργου του Beckett.
Έμμεσα και «λοξά» φωτίζεται αυτός ο ερμητικά κλειστός λόγος του μεγάλου ιρλανδού συγγραφέα, ο οποίος βιώνοντας άμεσα το απάνθρωπα σκληρό και παράλογο ιστορικό περιβάλλον, διατηρεί εντούτοις στο έπακρον μέσω της δύσκολης ζωής και γραφής του, την πίστη του στην ανθρώπινη δυνατότητα για συμπόνοια, αξιοπρέπεια και ελπίδα.
| ΠΟΤΕ | 09/11/2018 - 18/01/2019 |
| ΠΟΥ | ΦΟΥΡΝΟΣ |
| Σκηνοθεσία | Νύσος Βασιλόπουλος |
| Παίζουν | Βαγγέλης Στρατηγάκος |
| Άλλοι συντελεστές | Μετάφραση: Άγγελος Σκασίλας, Δραματουργία: Νίκος Φλέσσας |
