Μάτια Παντού, αναζητώντας τ' αγαπημένα μάτια

Ένας ηθοποιός στήνει στη σκηνή του θεάτρου πόλεις, πραγματικές, φανταστικές και αναρωτιέται: Τι συμβαίνει όταν δυο ζευγάρια μάτια συναντιούνται σε μια πλατεία; Σ' ένα στενό λιθόστρωτο δρομάκι; Άλλοτε με τη σκωπτική ματιά ενός κομπέρ, άλλοτε με την τεκμηριωμένη ματιά ενός ιστορικού-αφηγητή κι άλλοτε με την άμεση ματιά μιας προσωπικής εμπειρίας, ο ηθοποιός προσπαθεί να εντοπίσει τον έρωτα που όλο τον αγγίζουμε κι όλο μας ξεφεύγει…

Το έργο εστιάζει στα μάτια και στην αίσθηση της όρασης. Οι εικόνες που βλέπουν τα μάτια, οι εκφράσεις που παίρνουν και κάθε άλλο σχετικό στοιχείο επιστρατεύεται για να αφηγηθεί ιστορίες, να τονίσει συναισθηματικές εξάρσεις και να αναδείξει τα μάτια ως τον πιο ειλικρινή εκφραστή του έρωτα.

Το κείμενο εμπνέεται από ένα ποίημα του σατιρικού ποιητή Γεωργίου Μολφέτα (1871–1916), που δημοσιεύτηκε σε φύλλο της σατιρικής εφημερίδας Ζιζάνιο, που εξέδιδε ο ποιητής στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς από τα τέλη του 19ου αιώνα έως τις αρχές του 20ου. Στο κείμενο επίσης υπάρχουν στοιχειά από τη ζωή του Αλέξανδρου Σολομού (περ. 1803–1885). Ο Αλέξανδρος Σολομός δημιούργησε το ομώνυμο θέατρο που λειτούργησε στο Αργοστόλι από το 1837 έως το 1858 και ήταν προπάππους του σκηνοθέτη Αλέξη Σολομού (1918–2012).