Όσοι γνωρίζουν τις μνημειώδεις, ανάλαφρες και μασίφ μαζί performances των ανθρώπων του Netherlands Dans Theatre, κατανοούν γιατί κάποτε η “Le Figaro” τους είχε χαρακτηρίσει ένα «από τα επτά θαύματα του κόσμου της χορευτικής τέχνης», γνωρίζουν επίσης ότι η ομάδα φαινόμενο Παρασκευή (3/3), Σάββατο (4/3) και Κυριακή (5/3) θα τους υποδεχθεί στο Μέγαρο Μουσικής.
Όσοι δεν τους ξέρουν, ας δουν τα ολιγόλεπτα βίντεο για να βεβαιωθούν ότι 5 λεπτά είναι αρκετά για να βγάλει κανείς συμπέρασμα για τη φιλοσοφία που διατρέχει την ομάδα σύγχρονου χορού από τη Χάγη και τον ίδιο τον καλλιτεχνικό της διευθυντή Πωλ Λάιτφουτ: σωματοποιημένο θέατρο, υψηλή αισθητική και ακρίβεια σε κάθε κίνηση, συγχρονισμός που θυμίζει χορογραφίες πάγου, συναίσθημα και πειθαρχία μαζί και ταυτόχρονα υπέροχα κοστούμια, ιδιαίτερη μουσική και ιδέες, ιδέες και μηνύματα σε κάθε βήμα.
Για τη φετινή στάση της περιοδείας τους στην Αθήνα, οι χορευτές του Lightfoot έρχονται με μία νέα χορογραφία υπό τον τίτλο “Singulière Odyssée” με την υπογραφή του Σολ Λεόν και του Λάιτφουτ και υπό τους ήχους της νέας μουσικής σύνθεσης του παγκοσμίου φήμης συνθέτη Μαξ Ρίχτερ και στενού –εδώ και χρόνια- συνεργάτη του NDT. Ο «Οδυσσέας» έκανε πρεμιέρα στη Χάγη στις 2 Φεβρουαρίου, όμως η ομάδα δεν έρχεται στην Αθήνα μόνο μ’ αυτόν, αλλά και με τη χορογραφία “The Statement” της Κρίσταλ Πάιτ και μία ακόμη του διδύμου Λεόν – Λάιτφουτ, υπό τον τίτλο “Shut Eye”. Τα τρία έργα με κάποιον τρόπο συνδέονται μεταξύ τους με στόχο να παρουσιάσουν τόσο το ανανεωμένο μήνυμα της ομάδας και το όραμα της για τον σύγχρονο χορό, αλλά και θραύσματα ιστοριών που την έκαναν διάσημη σε όλον τον κόσμο.
Η «Παράδοξη Οδύσσεια», διάρκειας 34 λεπτών εμπνέεται πρακτικά από τη νέα δουλειά του συνεργάτη της, βρετανού συνθέτη Μαξ Ρίχτερ και αναπαριστά ένα ταξίδι, σε ένα δυστοπικό τοπίο, με ένα τρένο που αναχωρεί, ωστόσο άγνωστο από πού και για πού, άγνωστο πότε και για πόσο, καθώς οι δείκτες του ρολογιού του σταθμού παραμένουν ακίνητοι. Το ίδιο έργο, ωστόσο, αφηγείται και μία «προσωπική» ιστορία του NDT, καθώς είναι αφιερωμένο στον Ζεράρ Λεμέτρ, επί 60 χρόνια χορευτή και χορογράφου, συνεργάτη και συμβούλου της ομάδας του Λάιτφουτ, που έφυγε από τη ζωή πριν από λίγους μήνες.
Στο “Shut Eye”, η 42 λεπτών χορογραφία βασίζεται στη διάσημη ρήση του ζωγράφου Πωλ Γκωγκέν «Κλείνω τα μάτια μου για να δω», και οι χορευτές καλούνται να πλάσουν ένα ποιητικό, μυστηριακό σύμπαν μέσα από σκιές και λευκές στιλιζαρισμένες προβολές. Η μουσική του Ólafur Arnalds, βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση, με τους χορευτές να εισέρχονται και να εξέρχονται από τη σκηνή μέσω της εισόδου του πιτ της ορχήστρας. Το ζητούμενο είναι ο θεατής να μην καταλαβαίνει ούτε από πού έρχονται ούτε πού πάνε, ενώ και αυτή η χορογραφία είναι είναι αφιερωμένη, αυτή τη φορά στον Georgi Milev, χορευτή και μέλος του NDT.
Όσο για το “The Statement”, τη μικρή –μόλις 19 λεπτά- χορογραφική «Δήλωση» της Κρίσταλ Πάιτ, πρόκειται ακριβώς για την απογείωση της θεατρικότητας της χορευτικής ομάδας του Λάιτφουτ. Η χορογραφία βασίζεται σε κείμενο του Jonathan Young και ερμηνεύεται από τέσσερις χορευτές που συζητούν έντονα –κάποτε κιόλας λογομαχούν- γύρω από ένα τραπέζι συσκέψεων, σήμα κατατεθέν των πολυεθνικών κολοσσών και των σύγχρονων καταναλωτικών κοινωνιών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η χορογράφος και performer από το Βανκούβερ συνεργάζεται με μία νέα δημιουργία της με το NDT. Στο παρελθόν έχει προσφέρει δυνατές χορογραφίες, όπως οι Pilot X (2005), The Second Person (2007), Frontier (2008), Plot Point (2010), Solo Echo (2012), Parade (2013) και In the Event (2014). Επίσης, είναι συνεργάτις του Εθνικού Κέντρου Τεχνών του Καναδά και του Σάντλερς Ουέλς του Λονδίνου. Πριν από αρκετά χρόνια, ίδρυσε τη δική της χορευτική ομάδα, την Kidd Pivot.
Info:
Μέγαρο Μουσικής, Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη
Παρασκευή 3 Μαρτίου 20.00
Σάββατο 4 Μαρτίου 20.00
Κυριακή 5 Μαρτίου 20.00
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0