Μια Χώρα χωρίς Λέξεις

Μία εικαστικός αποφασίζει να εγκαταλείψει τον δυτικό πολιτισμό και ν´αναζητήσει τις αξίες της ζωής αλλά και της τέχνης στην εμπόλεμη Καμπούλ. Τα παγιωμένα πιστεύω, οι πεποιθήσεις και μία απόλυτα δομημένη ζωή ανατρέπονται τη στιγμή που έρχονται αντιμέτωπες με σκηνές βίας και εικόνες πρωτόγνωρης φρίκης από τη ζωή των ανθρώπων στο Αφγανιστάν. Η τέχνη συναντά τον πόλεμο σ´ αυτήν την εσωτερική παραβολή. Πόλεμος, έρημος, σώματα γυμνά-νεκρά και στιγμές ανείπωτης απελπισίας σε ''Μία Χώρα χωρίς λέξεις".

Η Ντέα Λόχερ μέσα από τον ποιητικό ρεαλισμό που εκφράζεται με παραληρηματικό τρόπο και χιούμορ σχολιάζει τη φρίκη του πολέμου και τη θέση του καλλιτέχνη απέναντι σ´ αυτόν.