Το πλήρες πρόγραμμά του για την νέα σεζόν ανακοίνωσε σήμερα το πρωί το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Στις παραστάσεις περιλαμβάνονται επαναλήψεις επιτυχιών της περασμένης θεατρικής περιόδου, όπως αυτή της «Λέσχης» και του έργου «Η Επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα» του Joël Pommerat, καθώς και νέες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες παραγωγές όπως αυτή του πολιτικού, ψυχολογικού θρίλερ του Παύλου Μάτεσι, «Οίκος Μακ-Μπεθ» και η συνάντηση της Ρούλας Πατεράκη με τον Γιώργο Νανούρη σε μια μετεγγραφή για δύο πρόσωπα βασισμένη στο «Murder in the cathedral» του T.Σ. Έλλιοτ.
ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ
RELAX MINOTIS
6 Οκτωβρίου-12 Νοεμβρίου 2017, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Κωμικό χρονικό μιας καθόδου στον (νεοελληνικό) Άδη ή, αν προτιμάτε, μια εκτόξευση στο (νεοελληνικό πάντα) Υπερπέραν. Ένας ηθοποιός, μεγάλος όχι μόνον σε αξία αλλά και σε ηλικία, υπαγορεύει τη διαθήκη του σε έναν βοηθό συμβολαιογράφου. Μέσα σε μιαν ατμόσφαιρα εξορκισμού του επικείμενου (ή μήπως συντελεσθέντος;) τέλους εμφανίζονται ως συνομιλητές του ηθοποιού, ενεργά φαντάσματα και όχι τυπικές φυσικές παρουσίες, ένας μεγάλος πολιτικός και ένας μεγάλος ποιητής. Είναι ο «άλλος κόσμος», «η συντροφιά των μεγάλων σε μια χώρα μικρή», επειδή, τελικά, όπως λέει ο ήρωας, «όμοιος ομοίω αεί πελάζει και κατ΄ άλλους βελάζει...».
Κείμενο-σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου
Φωτισμοί : Ελευθερία Ντεκώ
Παίζουν: Βασίλης Παπαβασιλείου, Γιάννος Περλέγκας
ΛΕΣΧΗ ( ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ Ι)
11 Οκτωβρίου-1 Νοεμβρίου 2017, ΥΠΟΓΕΙΟ
Στη «Λέσχη», στον πρώτο τόμο της τριλογίας, η δράση τοποθετείται στα Ιεροσόλυμα το καλοκαίρι του 1942, την κρίσιμη εκείνη στιγμή που τα χιτλερικά στρατεύματα προελαύνουν στη Μέση Ανατολή και η έκβαση του πολέμου φαίνεται να γέρνει υπέρ του Άξονα. Σε μια κάπως ιδιόμορφη πανσιόν της πόλης συνωστίζονται άνθρωποι όλων των φυλών και των θρησκειών, «ναυάγια της καταιγίδας που σαρώνει τον κόσμο», που ζουν τα δικά τους προβλήματα και πάθη. Έρωτας και πολιτική, πόλεμος και διανόηση συμπλέκονται στη «Λέσχη» αλλά πάνω από όλα κυριαρχεί το θέμα της μοναξιάς.
Δραματουργία- Σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου
Παίζουν: Θανάσης Βλαβιανός, Παντελής Δεντάκης, Θανάσης Δήμου, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώτα Μηλίτση, Ηλέκτρα Νικολούζου, Δημήτρης Πασσάς, Ερατώ Πίσση, Μάνος Στεφανάκης
Η ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΕ ΤΗ ΝΟΤΙΑ ΚΟΡΕΑ (ΙΙ)
16 Νοεμβρίου 2017- 21 Ιανουαρίου 2018, ΥΠΟΓΕΙΟ
Ο Νίκος Μαστοράκης ανεβάζει με την ανανεωμένη ομάδα ηθοποιών της περσινής επιτυχίας του Υπογείου αλλά και με πρόσθετες ιστορίες που δεν είχαν ενταχθεί στην πρώτη παρουσίαση, το σύγχρονο σπονδυλωτό έργο του Joël Pommerat: «La réunification des deux Corées» (Théâtre Odéon 2013). Μικρές ιστορίες-εικόνες που μιλούν με μελαγχολία, σκληρότητα, μεταφυσική διάθεση αλλά και πολύ χιούμορ για το αδιέξοδο της αγάπης. Της αγάπης που δεν καταφέρνει να επανενώσει ποτέ πραγματικά «τη Βόρεια με τη Νότια Κορέα». Της αγάπης που είναι αλληλένδετη με την απώλεια.
Μετάφραση: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνοθεσία -Σκηνογραφία - Μουσική επιμέλεια: Νίκος Μαστοράκης
Παίζουν: Γεράσιμος Γεννατάς, Κλέων Γρηγοριάδης, Ιωάννα Μαυρέα, Λουκία Μιχαλοπούλου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Ρούλα Τζήμου, Θάνος Τοκάκης
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΑΡΙΑΓΝΗ (ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΙΙ)
15 Νοεμβρίου 2017- 14 Ιανουαρίου 2018, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Η “Αριάγνη” αναφέρεται στην Ιστορία αλλά ταυτόχρονα στο ανθρώπινο σώμα. Ο Ζαν Ζενέ θα ήθελε τη θεατρική σκηνή δίπλα ή και μέσα στα νεκροταφεία. Κείμενα του Ζενέ και άλλα εμβόλιμα αποσπάσματα, δάνεια ή πρωτότυπα, ενσωματώνονται στη διασκευή του κειμένου του Τσίρκα διαμορφώνοντας το κείμενο της παράστασης. Σε πρώτο πλάνο, τα διλήμματα που βιώνουν τα πρόσωπα του έργου στην ψυχή και το σώμα τους: πολιτική δράση ή καλλιτεχνική δημιουργία; ακτιβισμός ή έκφραση; έρωτας ή αυτοθυσία; Στην παράσταση της «Αριάγνης», ο στόχος δεν είναι να επιβεβαιώσουν μέσα τους οι θεατές αυτό που ήδη γνωρίζουν ή διαισθάνονται, ότι δηλαδή η μοίρα της μεταπολεμικής Ελλάδας παίχτηκε στα ζάρια, στα σαλόνια και στις κρεβατοκάμαρες ενώ ένα μεγάλο μέρος του ενεργού πληθυσμού της χώρας πέθαινε προδομένο στα βουνά και στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Αυτά είναι γνωστά. Το ζητούμενο της παράστασης είναι η διάψευση των βεβαιοτήτων και η ταραχή για όσα τώρα μας συμβαίνουν. Δηλαδή, ένα ανησυχητικό σκηνικό συμβάν.
Διασκευή-Σκηνοθεσία-Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Λεοντάρης
Παίζουν: Θανάσης Βλαβιανός, Παντελής Δεντάκης, Θανάσης Δήμου, Γιώργος Κριθάρας, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώτα Μηλίτση, Ηλέκτρα Νικολούζου, Δημήτρης Πασσάς, Ερατώ Πίσση, Μάνος Στεφανάκης
ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ» (ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΙΙΙ), Στρατή Τσίρκα
31 Ιανουαρίου- 4 Μαρτίου 2018, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Η Νυχτερίδα, το τρίτο μέρος της Τριλογίας του Στρατή Τσίρκα, εκτυλίσσεται στη δίνη των γεγονότων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καλύπτοντας την περίοδο που σημαδεύεται από την εξέγερση του ελληνικού στρατού στη Μέση Ανατολή, τη βίαιη καταστολή του κινήματος του Ναυτικού τον Απρίλη του ‘44, για να καταλήξει στα γεγονότα της Συμφωνίας του Λιβάνου.
Σκηνοθεσία: Άρης Τρουπάκης
Παίζουν: Θανάσης Βλαβιανός, Παντελής Δεντάκης, Θανάσης Δήμου, Γιώργος Κριθάρας,
Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιώτα Μηλίτση, Ηλέκτρα Νικολούζου, Δημήτρης Πασσάς,
Ερατώ Πίσση, Μάνος Στεφανάκης
ΝΕΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ
ΟΙΚΟΣ ΜΑΚ-ΜΠΕΘ
16 Οκτωβρίου 2017- 31 Μαρτίου 2018, ΥΠΟΓΕΙΟ
Ένα πολιτικό, ψυχολογικό θρίλερ για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτική πραγματικότητα. Σε ένα τοπίο άμεσου μέλλοντος, αλλά και σκοτεινού μεσαίωνα, η άνοδος στην εξουσία, στο στέμμα ή στην αρχηγία του κράτους, έχει τους ίδιους κανόνες εδώ και αιώνες. Ο Παναγιώτης Μέντης, μετά την ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ, γράφει ξανά ένα έργο με παραγγελία του Κωστή Καπελώνη, βασισμένο στον Μάκβεθ του Σαίξπηρ, με τρία πρόσωπα που συναντιούνται σε μια μάχη, αδιαφορώντας για την εξέλιξή της, για το αν θα υπάρχουν μετά την κατάκτηση του στόχου τους.
Ο Κύριος Μακ και η Κυρία Μπεθ, το ζεύγος ΜΑΚ-ΜΠΕΘ, είναι η παντοτινή αναφορά του πόθου και του πάθους για την εξουσία. Οι διαδικασίες κατάκτησης είναι εφιαλτικά προδιαγεγραμμένες στο πριν και το μετά την ύπαρξη του θηριώδους «Οίκου», που την ιστορία του έγραψε ο Σαίξπηρ, καταγράφοντας με ψυχαναλυτική μαεστρία, τις υπόγειες και απόκρυφες διαδρομές που το μυαλό μεταποιεί σε πράξεις.
Κείμενο: Παναγιώτης Μέντης
Σκηνοθεσία - Σκηνικό: Κωστής Καπελώνης
Παίζουν: Γιάννα Μαλακατέ, Ηρώ Κωστή, Γιώργος Σταυριανός
ΕΛΕΝΗ Γιάννη Ρίτσου
18 Νοεμβρίου 2017-1 Απριλίου 2018, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Το σχέδιο της «Ελένης» έχει τις ρίζες του στη θεατρική βραδιά που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1999 στην Πνύκα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, με τίτλο « Ο κύριος Γιάννης Ρίτσος». (…) Oι αρχαιόθεμοι «γυναικείοι μονόλογοι» της «Τέταρτης Διάστασης».
Τα κομμάτια αυτά παίζονται από γυναίκες ηθοποιούς με λαμπρά συνήθως αποτελέσματα (προσωπικά μου έχει τύχει να θαυμάσω κάποια από τα αποτελέσματα αυτά), τα οποία όμως παραπέμπουν μοιραία στον κλειστό κόσμο του «ψυχολογικού θεάτρου». Η ταύτιση του φύλου του ερμηνευτή με το φύλο της θεατρικής «περσόνα», είναι υπεύθυνη, κατά τη γνώμη μου, γι’ αυτή την παραπλανητική αναγωγή. Γιατί παραπλανητική; Μα γιατί ο Ρίτσος είναι πολύ πιο κοντά στον αρχαίο συνάδερφό του παρά στον Τένεση Ουίλιαμς. Θα’ λεγε κανείς ότι ο Ουίλιαμς είναι γι’ αυτόν η αφετηρία, για να αναπλεύσει τον ποταμό του θεάτρου και να συναντήσει τον Ευριπίδη. Το θέατρο του Ρίτσου είναι ένα θέατρο γλώσσας και ιδεών. Το ανθρώπινο πάθος , είτε τη «γυναικεία» ψυχή αφορά είτε την «ανδρική», φωτίζεται στοργικά και συνάμα ανελέητα ως έρμαιο μιας υπέρτερης διαπλοκής δυνάμεων, που φέρουν τα ωραία ονόματα Πόθος, Δόξα, Ομορφιά, και συνθέτουν το δίχτυ της Μοίρας μας.
ΠΡΟΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑ
20 Νοεμβρίου 2017- 27 Μαρτίου 2018, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Όταν η Μητέρα πεθαίνει, η Οικογένειά της αναλαμβάνει να την επιστρέψει στην Πατρίδα της. Στο μυητικό ταξίδι τους, η Μητέρα θα τους συνοδεύει από ψηλά. Στο εμβληματικό έργο του Μάτεσι η κάθοδος στον Άδη είναι η ανάληψη στο φως και στη γνώση. Οι ήρωες του έργου «πορεύονται με ανάγκη και αντοχή προς Ελευσίνα», αφήνονται στα μυστήρια του θανάτου, ώσπου κερδίζουν αυτό το θαύμα που λέγεται Ζωή.
Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Παίζουν: Μαρία Καβογιάννη, Γιάννης Κοκιασμένος, Δημήτρης Δρόσσος, Μαρία Μαμούρη, Αθανάσιος Μυλωνόπουλος. Στην παράσταση συμμετέχουν σπουδαστές του Θεάτρου Τέχνης.
ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ
4 Δεκεμβρίου 2017- 27 Μαρτίου 2018, ΥΠΟΓΕΙΟ
Αγγλία. 12ος αιώνας. Ο Θωμάς Μπέκετ, πρώην καγκελάριος, συγκυβερνήτης, αδελφικός φίλος του βασιλιά Ερρίκου Β' και διάσημος μπον βιβέρ, γίνεται αρχιεπίσκοπος της Καντερβουρίας και, σαν από θείο φως, απαρνιέται μονομιάς τα εγκόσμια αξιώματα και τις ξέφρενες απολαύσεις και αφιερώνει τη ζωή του στην υπηρεσία όσων τον έχουν ανάγκη καθώς και στη μάχη με κάθε μέσο για την κατάλυση της κοσμικής εξουσίας.
«Murder in the Cathedral» ή «Φονικό στην Εκκησιά». Το πρώτο ολοκληρωμένο κείμενο του Έλιοτ για το θέατρο -ένα ποιητικό όραμα που γράφτηκε για το Φεστιβάλ του Καντέρμπουρι το 1935 και που μεταφράστηκε το 1963 από τον Γιώργο Σεφέρη, λίγους μήνες πριν την βράβευσή του από τη Σουηδική Ακαδημία- αποτελεί μια απόπειρα για τη δημιουργία ενός νέου είδους ποίησης που διατηρεί το ύφος της κοινής καθημερινής ομιλίας των απλών ανθρώπων, ενώ ταυτόχρονα μέσα από έναν υπόκωφο λυρισμό και με ελλειπτικούς διαλόγους και παρεμβολές ξένων κειμένων, επινοείται ένας νέος πνευματικός λόγος, βαθιά θεατρικός, σύγχρονος και διαχρονικός, σημερινός και αιώνιος. Παρότι στο έργο παρουσιάζονται περισσότεροι από δέκα χαρακτήρες, στον πρόλογό της μετάφρασής του ο Σεφέρης γράφει: «τα πρόσωπα του έργου δεν είναι πολλά - είναι ένα, ο Θωμάς. Η μάχη του με το αξεχώριστο κακό. Ο αγώνας ενός ανθρώπου με την περηφάνια του, η προσπάθειά του να καθαριστεί από την ίδια του την περηφάνια. Να μην επιθυμεί τίποτα πια, ούτε καν την δόξα του μάρτυρα. Κάτι που σήμερα δεν το χωράει ο νους μας». Σε αυτή την παραδοχή στηρίχτηκε και η νέα μετεγγραφή για δύο πρόσωπα που επιχειρείται εδώ.
Σύλληψη - Σκηνοθεσία - Κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη
Παίζουν: Ρούλα Πατεράκη, Γιώργος Νανούρης
ΔΟΥΛΕΣ
8 Φεβρουαρίου - 1 Απριλίου 2018, ΥΠΟΓΕΙΟ
Πενήντα ακριβώς χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή τους στο Θέατρο Τέχνης, (σκηνοθεσία Δ. Χατζημάρκος, μετάφραση Ο. Ελύτης, 1968) οι «Δούλες» ξαναστήνουν το άγριο, απελπισμένο αλλά και τρυφερό παιχνίδι τους στη σκηνή του Υπογείου. Ένα σκληρό και ποιητικό έργο για την εξουσία, την καταπιεσμένη οργή, τη βία αλλά και τη βαθιά ανάγκη του ανθρώπου να ονειρεύεται ότι μπορεί να ξεφύγει από αυτό που έχουμε μάθει να αποκαλούμε «μοίρα».
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Παίζουν: Κάτια Γέρου, Κωνσταντίνα Τάκαλου κ.ά.
ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡ
Απρίλιος-Μάϊος 2018, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Ο μύθος του Ιούλιου Καίσαρα απέναντι στο τίμιο πνεύμα του Βρούτου, μπροστά σ’ έναν πάντοτε ευκολόπιστο και πάντα προδομένο λαό, όπως εξιστορείται και ερμηνεύεται από έναν ηθοποιό μπροστά στους θεατές του. Μέσα αλλά και έξω από το θέατρο της οδού Φρυνίχου, στη σκηνή αλλά και στους δρόμους , μέσα κυριολεκτικά “στα αρχαία ερείπια της Αθήνας” ακούγεται ο απόηχος ενός πολιτικού, στρατιωτικού και γενναιόδωρου λόγου που συγκρούεται με την λογική και την τιμιότητα. Ένας επικήδειος δοξαστικός θρήνος που σωπαίνει μπροστά στην νίκη της εντροπίας του πνεύματος.
Σκηνοθεσία - Σκηνικοί Χώροι: Νατάσα Τριανταφύλλη
Όλους τους ρόλους του έργου ερμηνεύει ο Ρένος Χαραλαμπίδης
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ
Απρίλιος –Μάϊος 2018, ΥΠΟΓΕΙΟ
Η νεαρή Μαριάννε θέλει να αντισταθεί στην ανοησία του κόσμου που την περιβάλλει. Προσπαθεί να ξεφύγει από το τέλμα της καθημερινότητας, διαλύει τον αρραβώνα που της έχει επιβάλει ο πατέρας της και ρισκάρει τη ζωή της ακολουθώντας ένα γοητευτικό τυχοδιώκτη που ζει από τον ιππόδρομο. Όμως, πολύ σύντομα μέσα από ένα δύσβατο οδοιπορικό και πολλές άτυχες περιπέτειες θα οδηγηθεί εξαντλημένη, και πάλι στην αγκαλιά του πρώην αρραβωνιαστικού της: ό,τι πεισματικά και ηρωικά προσπάθησε να αποφύγει, της απονέμεται στο τέλος ως νομοτελειακή δικαιοσύνη, ενώ γύρω της η ανοησία συνεχίζει να βασιλεύει θριαμβευτικά. Η δράση του έργου τοποθετείται χρονικά την περίοδο του μεσοπολέμου λίγο πριν την άνοδο του ναζισμού στην Ευρώπη. Το πολιτικό σκηνικό μέλλεται να αλλάξει δραματικά, οι άνθρωποι όμως προς το παρόν ζουν ευτυχισμένοι στην ηθελημένη άγνοιά τους – χορεύοντας, φλερτάροντας και φλυαρώντας άσκοπα, ενώ το τέρας του φασισμού παραμονεύει απειλητικά.
Σκηνοθεσία-σκηνογραφία: Νίκος Μαστοράκης
Παίζουν: Μάγια Λυμπεροπούλου, Ναταλία Τσαλίκη, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Ιωάννα Μαυρέα, Αλέξανδρος Σωτηρίου, Θάνος Τοκάκης, Νίκος Αλεξίου, Δημήτρης Δεγαϊτης κ.ά.
ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΝΕΚΥΙΑ - ΕΚ-ΣΤΑΣΗ
Πέμπτη 12-19-26 Οκτωβρίου και Πέμπτη 2 Νεομβρίου, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Μετά την επιτυχία της μουσικής παράστασης “Όταν σε λίγο κατεβήκαμε στη θάλασσα”, που παρουσιάστηκε τον Ιούνιο στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών, η Φένια Παπαδόδημα δημιουργεί σε συνεργασία με τέσσερις νέους ηθοποιούς τη θεατρική ομάδα- φωνητικό σύνολο ‘’Tραγούδια από τον πρώτο όροφο’’. Η νεοσύστατη ομάδα συνεργάζεται με τέσσερις μουσικούς, δημιουργώντας μία εντελώς πρωτότυπη εκστατική μουσική αφήγηση πάνω σε πειραματισμούς της σύγχρονης jazz και σε κείμενα του Ομήρου και του Παπαδιαμάντη.
Σύλληψη-Μουσική σύνθεση-Σκηνοθεσία: Φένια Παπαδόδημα
Παίζουν: Φένια Παπαδόδημα, Ευθύμης Χαλκίδης, Χριστίνα Κωστέα, Χρυσαλένα Παπαχριστοπούλου, Παυλίνα Ζάχρα.
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
ΑΙΣΧΥΛΟΣ/ ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ
Δευτέρα 6 και 13 /Τρίτη 7 και 14 Νοεμβρίου, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Μια σκηνική σύνθεση για δύο ηθοποιούς και ένα βιολί, με αποσπάσματα από την “Ιφιγένεια εν Αυλίδι” του Ευριπίδη και τον “Αγαμέμνονα” του Αισχύλου. Η δραματουργία ακολουθεί την πορεία του Αγαμέμνονα προς τον πόλεμο της Τροίας και την επιστροφή του στο Άργος, σε μια παράσταση όπου λόγος και μουσική συνδέονται άρρηκτα.
Σκηνοθεσία-απόδοση-συρραφή κειμένων: Κωνσταντίνος Χατζής
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Κουμεντάκης
Παίζουν: Λήδα Πρωτοψάλτη, Γιώργος Παπαπαύλου.
Βιολί: Διονύσης Βερβιτσιώτης
ΣΠΗΛΑΙΟ
31 Ιανουαρίου- 4 Φεβρουαρίου 2018, ΥΠΟΓΕΙΟ
H νέα παράσταση της Έλλης Παπακωνσταντίνου και ODC Ensemble αποτελεί μια διεθνή συμπαραγωγή πάνω στο πλατωνικό “Σπήλαιο’’. Πρόκειται για μια σύγχρονη όπερα που διερευνά μέσα από την φιλοσοφική διάσταση της τυφλότητας πιθανές παραλληλίες με τον σημερινό κόσμο της εικονικής πραγματικότητας και των ψευδών ειδήσεων. Για το Σπήλαιο, ξένοι και Έλληνες δημιουργοί μοιράζονται τεχνικές και γνώσεις του Θεάτρου Σκιών, προκειμένου να δημιουργήσουν με εξελιγμένες φιγούρες, video-art και mapping μια ποιητική, μουσική παράσταση, όπου η λυρική φωνή και τα ηχοτοπία συνυφαίνονται με το σκοτάδι και το φως.
Concept/Κείμενο/Σκηνοθεσία: Έλλη Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Τηλέμαχος Μούσας
DUENDE
10 Ιανουαρίου 2017-28 Μαρτίου 2018, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Ο ισπανικός όρος «duende» είναι στην πραγματικότητα αμετάφραστος. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αποδίδει τα ανερμήνευτα πάθη που κινούν την τέχνη και τη ζωή. Το κείμενο του Λόρκα για το «ντουέντε» προέρχεται από τη διάλεξη που έδωσε τον Οκτώβριο του 1934 στο Μπουένος Άϊρες. Ο ποιητής δεν πρόλαβε να το δει ποτέ δημοσιευμένο. Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης, το υπέροχο κείμενο του Λόρκα συνυπάρχει με μελοποιημένα από τον Σταμάτη Κραουνάκη ποιήματά του.
Μουσική σύνθεση-ερμηνεία: Σταμάτης Κραουνάκης
ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ
29 Οκτωβρίου 2017- 1 Απριλίου 2018, ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Ο πασίγνωστος και αγαπημένος μύθος του «Ρομπέν των Δασών» σε μια διασκευή που γράφτηκε ειδικά για την παράσταση του Θέατρου Τέχνης. Μια περιπέτεια εποχής, γεμάτη χιούμορ και ανατροπές. Μια υπέροχη ιστορία που μιλά για τη δύναμη του καλού, τη δικαιοσύνη,
τη φιλία, την αλληλεγγύη.
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Δεγαΐτης
Παίζουν: Δημοσθένης Φίλιππας, Αυγουστίνος Κούμουλος, Ντάνυ Γιανακοπούλου, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Δημήτρης Δεγαίτης, Βασίλης Φακανάς, Μαριέλλα Δουμπού και άλλοι.
ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Ο ΔΟΚΤΩΡ ΤΖΕΚΙΛ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΪΝΤ
5 Νοεμβρίου 2017-1 Απριλίου 2018, ΥΠΟΓΕΙΟ
Ο ευγενικός Δόκτωρ Τζέκιλ ασχολείται με τη διαμάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό. Μια μάχη που μερικές φορές νιώθει και ο ίδιος πως τον καταδυναστεύει. Ως επιστήμονας θέλει να πετάξει οτιδήποτε θεωρεί «άχρηστο» στη φύση και να κρατήσει το «ωφέλιμο», το καλό. Αφιερώνει λοιπόν τη ζωή του στη δημιουργία ενός φαρμάκου που καταστέλλει τις σκοτεινές επιρροές και διατηρεί την καλή πλευρά του ανθρώπου. Όταν δοκιμάσει ο ίδιος το φάρμακο, θα μεταμορφωθεί για λίγο στον κύριο Χάιντ: χωρίς ηθικούς φραγμούς, θα αισθανθεί επιτέλους ελεύθερος σε έναν κόσμο γεμάτο κανόνες. Παίρνει μετά το αντίδοτο και “επανέρχεται” στον Δόκτορα Τζέκιλ. ‘Ομως η προσωπικότητα του κύριου Χάιντ αρχίζει να γίνεται πιο ισχυρή και δεν έχει ανάγκη το φάρμακο για να παίρνει τη θέση του Δόκτορα Τζέκιλ που πλέον χρειάζεται μεγάλες ποσότητες αντίδοτου για να μπορεί να επιστρέψει στον εαυτό του...
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου και Θανάσης Δόβρης
Παίζουν: Θανάσης Δόβρης, Κωσταντίνος Ευστρατίου, Αριάδνη Καβαλιέρου, Πάνος Μπιρμπατάκος.
Στον ρόλο του Δόκτωρα Τζέκιλ (και κύριου Χάιντ), ο Θανάσης Δόβρης.
Στην παράσταση συμμετέχουν σπουδαστές του Θεάτρου Τέχνης.
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0