Μόλις ανακοινώθηκε το ρεπερτόριο του Εθνικού Θεάτρου

Θεωρία Επισκόπου και Καρδία Μυλωνά

Ο Σωτήρης Χατζάκης, ο νέος διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, άνοιξε τη συνέντευξη τύπου διαβάζοντας ένα κείμενο του Αγγελου Τερζάκη, γραμμένο στο Βήμα, το 1964.

Ευχαρίστησε το Γιάννη Χουβαρδά που του άφησε το θέατρο σε καλή κατάσταση.

Και κατόπιν εξήγησε τις προθέσεις του. Περί του υπερκείμενου της πολιτικής οργανισμού που πρέπει να είναι το Εθνικό θέατρο. Είπε για τον μεγάλο άνοιγμα που επιθυμεί να κάνει στους νέους. Το άνοιγμα στο εξωτερικό. Το άνοιγμα στο κοινό. Την αλλαγή του διευθυντή της δραματικής σχολής (το όνομα δε το ανακοίνωσε). Την αλλαγή της βοηθού του καλλιτεχνικού διευθυντή, θέση την οποία θα πάρει η Φωτεινή Μπαξεβάνη. Την επιθυμία του να γίνει θίασος ο οποίος να περιοδεύει με ρεπερτόριο που θα καλύπτει τις περιόδους της ελληνικής γραμματείας στο εξωτερικό.

Η αλήθεια είναι ότι ανακοίνωσε ένα μεγάλο πρόγραμμα με 22 έργα. Τα 4 σε επανάληψη. Σε μια θεατρική σεζόν,  ο μέσος όρος  διάρκειας των παραστάσεων που ανήγγειλε δεν ξεπερνά το μήνα.

Επίσης η αλήθεια είναι ότι όταν έχεις όραμα και στρατηγική δε μπορεί να κρατάς μόνο ισορροπίες. Προχωράς όταν δε διστάζεις να συγκρουστείς.
Αν νέος, θεωρείται ένας κάτω των 40, εύχομαι, του χρόνου, αυτοί οι νέοι να είναι περισσότεροι από 3, γιατί τόσους έχει φέτος. Α! και την Κατερίνα Ευαγγελάτου αλλά "είναι" επανάληψη.
Η γνώμη μου είναι ότι πρόκειται για ένα ρεπερτόριο -βεντάλια. Προσπαθεί να πιάσει όλα τα γούστα του κοινού. Δε δίνει στίγμα και προσανατολισμό. Δεν έχει ευρωπαϊκές αποχρώσεις. Κυρίως, όμως, ενέχει ένα μεγάλο κίνδυνο: να κάνει το εθνικό θέατρο της χώρας στέκι του λαϊκισμού και όλων εκείνων που επί σειρά ετών έκαναν καριέρα βρίζοντας την κρατική μηχανή.
Μπορεί όμως και να ονειρεύεται ένα τέτοιο θέατρο, απλώς πολυσυλλεκτικό. Που να συμπεριλαμβάνει από Λάκη Λαζόπουλο  μέχρι Κολτές και από Δάντη μέχρι Ντόρα Γιαννακοπούλου.
Η αλήθεια είναι η κόρη του χρόνου, λέει ο Κικέρωνας.
Μένει λοιπόν να δούμε την υλοποίηση του προγράμματος. Αλλωστε ποιός βιάζεται; Η Ευρώπη μας περιμένει με ανοιχτές αγκάλες όποτε και αν φτάσουμε!

Εθνικό Θέατρο

ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
2013-2014

Κεντρική Σκηνή

Επαναλήψεις

«Γκόλφω» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη
σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου
-
«Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» του Γιουτζήν Ο' Νηλ
σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά

Νέες παραγωγές
-
«Φιλάργυρος» του Μολιέρου
σε σκηνοθεσία – ερμηνεία Γιάννη Μπέζου
-
«Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» του Λουίτζι Πιραντέλλο
σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά
Με την Ξένια Καλογεροπούλου
-
«Η τρελή του Σαγιώ» του Ζαν Ζιρωντού
σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια
Με την Άννα Παναγιωτοπούλου
-
«Θεία Κωμωδία - Κόλαση»
μια παράσταση του Δημήτρη Μαυρίκιου ελεύθερα βασισμένη στο έργο του Δάντη

Σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη - ΡΕΞ

-
«Η γειτονιά των αγγέλων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη
σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου
-
«Πρόβα νυφικού»
σε θεατρική διασκευή Ντόρας Γιαννακοπούλου – Θανάση Νιάρχου
σε σκηνοθεσία Βασίλη Βαφέα
-
«Ρόλος Μεφίστο»
μια παράσταση βασισμένη στο ΜΕΦΙΣΤΟ/ Αριάν Μνουσκίν – Κλάους Μαν σε διασκευή - σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη

Σκηνή Νίκος Κούρκουλος
Επανάληψη
-
«Ζ» του Βασίλη Βασιλικού
σε δραματουργική προσαρμογή - σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου

Νέες παραγωγές
-
«Ο περιποιητής φυτών» του Παύλου Μάτεσι
σε σκηνοθεσία Έκτορα Λυγίζου
-
«Φλαντρώ» του Παντελή Χόρν
σε σκηνοθεσία – ερμηνεία Λυδίας Κονιόρδου
-
«Οι απόψεις ενός κλόουν» του Χαϊνριχ Μπελ
σε διασκευή - σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη
-
«Ο Μέγας Ιεροξεταστής – κεφάλαιο από τους αδελφούς
Καραμαζώφ» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
σε θεατρική διασκευή - σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη
Με την Μάγια Μόργκενστερν

-
«Κεϊκ» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη
-
«Το δεκαήμερο» του Βοκάκιου
σε διασκευή - σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου
-
«Τω αγνώστω τραγωδώ» του Λάκη Λαζόπουλου
σε σκηνοθεσία του ιδίου
-
«Η δυτική αποβάθρα» του Μπερνάρ Μαρία Κολτές
σε σκηνοθεσία Λουντοβίκ Λαγκάρντ, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ελλάς - Γαλλία Συμμαχία 2014»

Παιδική Σκηνή – Σκηνή Κατίνα Παξινού
-
«Ο Μόγλης κι οι περιπέτειές του στη ζούγκλα » ελεύθερη
θεατρική διασκευή πάνω στο «βιβλίο της ζούγκλας» του Ράντγιαρντ Κίπλινγκ σε σκηνοθεσία Φωτεινής Μπαξεβάνη

Νεανική Σκηνή
-
«Ένα καπέλο γεμάτο βροχή» του Μάικλ Γκάτσο
σε σκηνοθεσία Γιώργου Κορδέλλα

Επί (πλαγίας) σκηνής

Επανάληψη
-
«Θεατές» του Μάριου Ποντίκα
σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου