Μου λες αλήθεια; στο Θέατρο Κάππα

Η μεγάλη επιτυχία της πανέξυπνης κωμωδίας "Μου λες Αλήθεια;" συνεχίζεται για τρίτη χρονιά. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος μαζί με τους Τάκη Παπαματθαίου, Βάνα Ραμπότα και Νικολέτα Κοτσαηλίδου συνεχίζουν από τη σκηνή του Θέατρου Κάππα να μας παρασύρουν στον υπέροχο κόσμο του Γάλλου συγγραφέα Florian Zeller με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο, ερμηνεύοντας μία από τις πιο ανατρεπτικές κωμωδίες και αυτής της χρονιάς:

Μία απιστία έρχεται να ταράξει τις ζωές των δυο ζευγαριών και πλέον κανείς δεν ξέρει αν η αλήθεια είναι μεταμφιεσμένη σε ψέμα ή το αντίθετο. Οι υποψίες δίνουν και παίρνουν, τίποτα δε μπαίνει στη θέση του, καμία παρεξήγηση δε λύνεται, το φινάλε μένει ανοιχτό σε ερμηνείες και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

Δείτε ένα μικρό βίντεο από την παράσταση:

Οι διάλογοι θυμίζουν αγώνα πινγκ πονγκ, και οι ξεκαρδιστικές ανατροπές κάνουν τους θεατές συνένοχους σε ένα ατελείωτο γαϊτανάκι ψεμάτων. Οι συντελεστές για μία ακόμα φορά δίνουν το δυναμικό παρόν κάτι που φαίνεται και στη συνέντευξη που μας παραχώρησε η κυρία Νικολέτα Κοτσαηλίδου:

Κυρία Κοτσαηλίδου, εκτός από το ότι συμπρωταγωνιστείτε με τους Σπύρο Παπαδόπουλο, Τάκη Παπαματθαίου και Βάνα Ραμπότα, είστε και μεταφράστρια του έργου. Ένα έργο εξαιρετικά έξυπνο, που στηρίζεται σε ένα λεκτικό πινγκ πονγκ. Πόσο σας δυσκόλεψε να το μεταφέρετε στην ελληνική πραγματικότητα;

Η σχέση μας με την αλήθεια και το ψέμα και η χρήση τους ανάλογα με τη συνθήκη δεν έχει πατρίδα! Με δεδομένο αυτό, επικεντρώθηκα στο να κάνω το θεατή να νιώσει αυτό που ένιωθα κι εγώ όταν διάβαζα το πρωτότυπο κείμενο. Να απολαύσει τον καταιγιστικό ρυθμό, το πανέξυπνο χιούμορ, τις απίστευτες ανατροπές. Αυτό πάντως που σίγουρα κατάφερα είναι να μεταφράζω και παράλληλα να κλαίω από τα γέλια.

Οι χαρακτήρες του έργου, πόσο ρεαλιστικοί είναι;

Πιο ρεαλιστικοί δε γίνεται! Αν και σα νέα γυναίκα, αρνιόμουν να το δω, προτιμούσα να ζω στο ρομαντικό κόσμο των αισθηματικών ταινιών με τα happy end. Οι αναλύσεις στις πρόβες (οι οποίες κάποιες φορές μετατρέπονταν σε μάχη άντρες versus γυναίκες..!) και αργότερα ο κόσμος και οι αντιδράσεις του, με ανάγκασαν να κατέβω απ' το συννεφάκι μου. Το γέλιο του κόσμου είναι αυθόρμητο και εκ βαθέων σε βαθμό παρεξήγησης... Κάποιες φορές δεν ξέρουμε αν βλέπουν εμάς ή τον εαυτό τους στον καθρέφτη. Και αυτό είναι που μας εξομολογούνται δηλαδή!

Πέρσι την παράσταση παρακολούθησε ο συγγραφέας του έργου, Florian Zeller, ο οποίος αν και μόλις 35 ετών, θεωρείται, εδώ και κάποια χρόνια, το χρυσό παιδί των γαλλικών γραμμάτων. Ποιες οι εντυπώσεις του;

Νομίζω ότι άφησε πίσω του την πιο ωραία φιλοφρόνηση, ότι ο Σπύρος ενσάρκωσε τόσο μοναδικά το ρόλο που είναι σα να τον έγραψε γι' αυτόν, ότι είναι ο καλύτερος του «Μισέλ». Γενικά, μίλησε τόσο καλά για την παράσταση που... μας έφερε σε αμηχανία!

Τι είναι αυτό που κάνει το "Μου Λες Αλήθεια;" να είναι κάτι παραπάνω από μία καλή κωμωδία; Γιατί η επιτυχία του και η αποδοχή από τον κόσμο αυτό δείχνει.

Τι να πω, τα 'χουμε κι εμείς χαμένα μ' αυτόν το συγγραφέα. Μπλέκει με δαιμονικό τρόπο τους ανθρώπους, όπου χιούμορ, παραλογισμός, και ανατροπές που θα τις ζήλευε και η Αγκάθα Κρίστι, εναλλάσσονται με πυρετώδεις ρυθμούς. Στο τέλος της ημέρας, κανείς δεν έχει καταλάβει τίποτα. Αυτή είναι η Αλήθεια!

Photo Credits: Yannis Margetousakis Photograpgy