Μύθοι του Αισώπου

Το έργο Μύθοι του Αισώπου είναι έργο ορχηστρικό με τραγουδιστές και αφηγητή, στην κατεύθυνση δημιουργίας ρεπερτορίου στο είδος από Έλληνες συνθέτες με θέματα από την ελληνική παράδοση. Οι ήρωες των μύθων ζωντανεύουν από θέατρο σκιών που δανείζεται από την παράδοση του Καραγκιόζη αλλά δεν περιορίζεται σε αυτήν.

Οι Μύθοι, για τον συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου, είναι η αρχέτυπη αγωγή του πολίτη. Διαμορφώνουν κοινωνική και πολιτική σκέψη και, σε αντίθεση με τα κλασικά ευρωπαϊκά παραμύθια, οι Μύθοι του Αισώπου δεν περιέχουν το μεταφυσικό στοιχείο και το στοιχείο του φόβου.

Στην πορεία της δημιουργίας του έργου, ο Γιώργος Κορδέλλας, είχε την ιδέα της συνάντησης του Αισώπου με τον Καραγκιόζη. Κι ενώ ο Αίσωπος συναντά τον Καραγκιόζη και οι μύθοι εξελίσσονται στον ιδιαίτερο κόσμο του θεάτρου σκιών, στον ίδιο κόσμο, ανάμεσα στους μύθους, ο Αίσωπος/Καραγκιόζης μας αφηγείται επεισόδια από τη ζωή του.

Ο Αίσωπος ήταν άσχημος, μαυριδερός και καμπούρης. Ταξίδεψε σε πολλά μέρη. Ίσως γι' αυτό, πόλεις και χώρες διεκδικούν την καταγωγή του. Κάποιοι πάλι λένε ότι δεν υπήρξε ποτέ. Όσοι όμως αποδέχονται την ύπαρξή του συμφωνούν όμως ότι ήταν ταπεινής καταγωγής και φτωχός. Εμείς θα πούμε ότι ήταν πρόσωπο υπαρκτό, μια και η παρουσία του είναι ακόμα τόσο "αισθητή" και η κληρονομιά του τόσο πλούσια.

Οι ήρωές του είναι, κυρίως, ζώα που ζουν, μιλούν και πράττουν σαν άνθρωποι. Οι διάλογοι σύντομοι, οι ιστορίες μικρές. Δεν έγραψε ποτέ ούτε μια ιστορία, μόνο τις αφηγούνταν. Κι όλες οι ιστορίες κατέληγαν σε ένα διδακτικό επιμύθιο. Οι μύθοι του Αισώπου ταξίδεψαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Και σήμερα πολιτισμοί απομακρυσμένοι μεταξύ τους γνωρίζουν τους μύθους του ή έχουν παραμύθια, αφηγήσεις και ανέκδοτα που βασίζονται σε αυτούς. Οι μύθοι είναι πολλοί, και ίσως και να ήταν και περισσότεροι. Κάποιοι είναι πολύ γνωστοί, άλλοι πάλι λιγότερο.