Ο βασιλιάς πεθαίνει

Ο Μπερανζέ, ένας βασιλιάς μ' εξασθενημένη δύναμη του οποίου το βασίλειό καταρρέει, μαθαίνει πως θα πεθάνει μέσα σε μιάμιση ώρα. Ολόκληρο το έργο γίνεται ένα προκαθορισμένο τελετουργικό της πτώσης και του τέλους, μέσα από το οποίο ο Ιονέσκο επιχειρεί μια αλληγορική καταγραφή της εμμονής και του φόβου του θανάτου, απ' τον οποίο μάταια πασχίζει να απαλλαγεί ο άνθρωπος.

«Όταν ο Ριχάρδος ο Β' πεθαίνει» λέει ο Ιονέσκο – «νιώθεις ότι είσαι παρών στο θάνατο ενός πολυαγαπημένου σου προσώπου» Αλλά και αντίθετα, όταν ένας δικός μας άνθρωπος πεθαίνει μήπως δεν νιώθουμε ότι γίνεται βασιλιάς;