Ο Ρόντι Ντόιλ είπε επιτέλους το μεγάλο ναι!
26 χρόνια μετά την έκδοση του «The Commitments» ο συγγραφέας του επέτρεψε να γίνει μιούζικαλ
Επί 26 χρόνια αρνήθηκε πεισματικά να πει το ναι. Οσο οι προτάσεις έπεφταν βροχή τόσο ο Ρόντι Ντόλι έκλεινε την πόρτα. Το μυθιστόρημά του «The Commitments» είχε ήδη μεταφερθεί στον κινηματογράφο από τον Αλαν Πάρκερ αλλά οι σκηνοθέτες και παραγωγοί του θεάτρου δεν είχαν την ίδια τύχη.
Κι, όμως, ο Ιρλανδός συγγραφέας πείστηκε κι έτσι αυτές τις μέρες το «The Commitments» κάνει πρεμιέρα στο "West End" του Λονδίνου σε σκηνοθεσία Τζέιμι Λόιντ. Ο, δε, Ντόιλ εμφανίστηκε στην παρουσίαση του μιούζικαλ εξαιρετικά χαμογελαστός, περήφανος και ικανοποιημένος.
Το πρώτο πράγμα που φαίνεται πως μέτρησε στην απόφασή του να παραχωρήσει τα δικαιώματα του βιβλίου του ήταν το γεγονός ότι οι ηθοποιοί που θα ερμηνεύσουν τους ρόλους είναι όλοι κάτω των 21 ετών και άρα ήταν αγέννητοι την περίοδο της κυκλοφορίας του βιβλίου!
Οι σημερινοί πρωταγωνιστές του «The Commitments»
Για πρώτη φορά το «The Commitments» εκδόθηκε το 1987. Ωστόσο, τέσσερα χρόνια μετά ο Ντόιλ το προσάρμοσε σε μορφή σεναρίου και το παρέδωσε στον Αλαν Πάρκερ ο οποίος το μετέφερε στη μεγάλη οθόνη.
Το κείμενο του Ρόντι Ντόιλ που χαρτογραφεί μια δύσκολη περίοδο για την Αγγλία κι ακόμα δυσκολότερη για την Ιρλανδία "διηγείται" την ιστορία μιας ομάδας άνεργων και φτωχών Ιρλανδών που αγαπούν πολύ τη μουσική -και κυρίως την σόουλ- και αναζητούν την ευκαιρία για καλύτερη ζωή στο συγκρότημα που φτιάχνουν. Ετσι από τις υποβαθμισμένες, εργατικές γειτονιές του Δουβλίνου ανεβαίνουν στη σκηνή και δοξάζονται. «The Commitments» είναι ο τίτλος που διαλέγουν για το γκρουπ τους.
Ο σκηνοθέτης Τζέιμι Λόιντ (αριστερά) με τον συγγραφέα του βιβλίου
Καθώς ο Αλαν Πάρκερ σκηνοθέτησε με μαεστρία την μουσική τους περιπέτεια, η ταινία (που στην Ελλάδα προβλήθηκε το 1990 με τίτλο "Οι ροκάδες του Δουβλίνου") έμεινε στην μνήμη μας χαραγμένη ως ένα μουσικό οδοιπορικό γεμάτο πάθη, όνειρα, υποσχέσεις και κυρίως εξαιρετικό σάουντρακ. Δεν είναι τυχαίο πως έχει μέχρι σήμερα πουλήσει περί τα 12 εκατομμύρια αντίτυπα. Η δε ταινία τότε απέσπασε τέσσερα Baftas.
Ο Αλαν Πάρκερ αριστερά με τους πρωταγωνιστές της ταινίας του «The Commitments»
«Όταν βγήκε η ταινία σκέφτηκα ότι μέχρι εδώ αρκετά», παραδέχεται στην Indipendent ο συγγραφέας. «Μου φαινόταν σαν τέρας αλλά πίστευα ότι η ταινία δεν θα πάει μακριά. Αλλωστε υπήρχαν και άλλα πράγματα που ήθελα να κάνω. Δεν ήθελα τότε να χαρακτηριστώ από μία μόνο δημιουργία μου".
Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως εκείνη την εποχή (1993), το τέταρτο εξαιρετικό του μυθιστόρημα "Πάντυ Κλαρκ χα χα χα" απέσπασε το Βραβείο Μπούκερ (στην Ελλάδα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Νεφέλη σε μετάφραση Κατερίνας Σχινά). "Και αυτό έγινε κάτι σαν τέρας», λέει και τονίζει πως η βρίσκει φρικτή γενικότερα την προοπτική των sequel.
Οι νεαροί πρωταγωνιστές του μιούζικαλ
Η μεγάλη ανατροπή έγινε το φθινόπωρο του 2010 που ο Ντόιλ ένιωσε ότι δεν είχε πια να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν. Ζήτησε από τον εκπρόσωπό του να ψάξουν τα αρχεία των αιτήσεων που είχε δεχτεί όλα αυτά τα χρόνια και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με παραγωγούς σε Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Λας Βέγκας και Δουβλίνο. Κατέληξε τελικά στο West End και καθώς δεν ήθελε κάποιο σκηνοθέτη σταρ επέλεξε τον 32χρονο Τζέιμι Λόιντ. Εναν πολλά υποσχόμενο σκηνοθέτη που ήδη είχε ήδη ξεχωρίσει από τις επιτυχίες που σημείωσαν οι προηγούμενες του απόπειρες στα μιούζικαλ "Passion" (υποψήφιο για Ολίβιε) και "Piaf".
O Ρόντι Ντόιλ στην συνέντευξη τύπου της παράστασης.
Στο επόμενο στάδιο έπρεπε να βρεθεί ο κατάλληλος θεατρικός συγγραφέας. Καθώς ο Ντόλι έμεινε ανικανοποίητος από τις συνεντεύξεις, αποφάσισε να αναλάβει ο ίδιος την ευθύνη. "Δεν ήθελα να γράψω το σενάριο, γιατί δεν αισθάνομαι ότι έχω πραγματικά τα προσόντα. Δεν έχω καμία μουσική παιδεία. Δεν παίζω κανένα όργανο», λέει. Όπως ο ήρωας του Jimmy Rabbitte, ο Ντόιλ άφησε τελικά την αγάπη και το ένστιτκό του να του δείξει το δρόμο...
*****