Ονέγκιν

Ένα σύγχρονο μπουλούκι ηθοποιών, χορευτών και μουσικών τραγουδάει και απαγγέλλει για το πεπρωμένο, για το πάντα απρόβλεπτο και αναπάντεχο τέλος, με χιούμορ και τρυφερότητα.

Η ομάδα Νοσταλγία καταπιάνεται με το έμμετρο μυθιστόρημα “Ευγένιος Ονέγκιν” του Αλεξάντρ Πούσκιν και προτείνει μια σκηνική προσέγγιση που αναδεικνύει τις πολλαπλές πτυχές του αριστουργήματος αυτού. Η παράσταση συμβαδίζει με τη λογοτεχνική σύλληψη του Πούσκιν, εξερευνά το έργο πέρα από τη δραματική ιστορία αγάπης και τροφοδοτείται από τη ζωντάνια, τα χρώματα και τον ουμανισμό του Ρώσου ποιητή, με κυρίαρχα εκφραστικά μέσα τον ήχο και τη ζωντανή μουσική.

Μουσικά όργανα αλλά και καθημερινά αντικείμενα ενώνονται με τις φωνές και τα σώματα των αφηγητών. Οι στροφές του Πούσκιν, “όλο χρώμα και παλμό”, γίνονται αφορμή για μια μικρή γιορτή γεμάτη συναντήσεις, παραισθήσεις, μουσική, αμφιβολία και συγχώρεση. Η μετάφραση της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ παίρνει μορφή “παρτιτούρας” για έξι φωνές. Επί σκηνής, μουσικά κομμάτια και loops δημιουργούνται ζωντανά υφαίνοντας το νήμα του έμμετρου λόγου του ποιητή. Έτσι οι χαρακτήρες του έργου μάς προσφέρουν μια ομαδική αφήγηση γεμάτη παιχνίδι και απρόσμενα γυρίσματα.

Ο θίασος ξεκίνησε τη μελέτη πάνω στο έργο το Φεβρουάριο του 2017. Η πρώτη σκηνική προσέγγιση με τίτλο “Ονέγκιν / μελωδίες για το πεπρωμένο” παρουσιάστηκε τον περασμένο Μάιο στο Beton7, στα πλαίσια του φεστιβάλ “Θεατρικές Συνθέσεις V” σαν work in progress. Η ώριμη παρουσίαση του Ονέγκιν στο Rabbithole ολοκληρώνει την τελική εκδοχή του εγχειρήματος με στόχο την αρμονική σύνθεση λόγου και μουσικής που αναδεικνεύει το λόγο του Α. Πούσκιν.