Η εποχή της Εντίθ Πιάφ, η ζωή της, τα τραγούδια της, οι άντρες της, ο μύθος της σε μια παράσταση-ύμνο στη χαρά και όχι μνημόσυνο. Γιατί, σίγουρα, και η ίδια έτσι θα ήθελε.
Παρίσι 1944. Η Γαλλία, η Ευρώπη και ο κόσμος όλος έχουν, μόλις, βγει από έναν καταστροφικό πόλεμο. Παντού μια αστραπή χαράς και μια έκρηξη ελπίδας. Οι άνθρωποι, λυτρωμένοι που ο εφιάλτης πέρασε και που επέζησαν, ερωτεύονται, δημιουργούν, ζουν και...τραγουδούν. Ακριβώς τότε, πρωτοανοίγει τα φτερά, τεντώνει το λαιμό και ελευθερώνει το υπέροχο λαρύγγι του το σπουργιτάκι που έμελλε, με τα τραγούδια του, να κάνει ραχοκοκαλιές να ανατριχιάσουν, γοφούς να λικνισθούν, μάτια να κλάψουν, χείλη να γελάσουν, καρδιές να ραγίσουν, χέρια να σμίξουν παντού στον κόσμο. Η Πιάφ είχε γεννηθεί.
Για να ζήσει μια ζωή στην άκρη. Στην άκρη της επιτυχίας, στην άκρη της αναγνώρισης, στην άκρη της δόξας, στην άκρη της αυτοκαταστροφής. Κακός προάγγελος αυτή της μακριάς σειράς των όμοια ταλαντούχων και άκρως ερωτικών πλασμάτων που την ακολούθησαν διαγράφοντας το ίδιο τόξο της επιτυχίας, της δόξας και του θανάτου την ώρα που κανείς άλλα περίμενε απ’ αυτούς.
Η παράσταση είναι μια σύλληψη του Δημήτρη Μαλισσόβα σε επιλογή και δραματουργική επεξεργασία κειμένων, κείμενα και σκηνοθεσία του ίδιου. Πολύτιμη η παρουσία του Νίκου Λαβράνου στην μουσική επιμέλεια, την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας
Στον ρόλο της Πιάφ, η Μίλλη Καραλή σε μια απαστράπτουσα ωριμότητα εμφάνισης και φωνής.
| ΠΟΤΕ | 02/09/2014 - 17/09/2014 |
| ΠΟΥ | BADMINTON |
| Σκηνοθεσία | Δημήτρης Μαλισσόβας |
| Παίζουν | Μίλλη Καραλή |
