Richard Maxwell / New York City Players, Showcase

Ένας ηθοποιός στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, στο κέντρο της Αθήνας. Δίπλα του, σε απόσταση αναπνοής, εμείς, οι θεατές. Με σύντροφο τη σκιά του, μονολογεί, υποδυόμενος, με έναν αιφνιδιαστικά ανυπόκριτο τρόπο, έναν επιχειρηματία. Ξέρει να κλείνει δύσκολες συμφωνίες, μας λέει. Δυσκολεύεται, όμως, με τα πιο απλά διλήμματα της προσωπικής του ζωής...

Τριάντα λεπτά διαρκεί ο μονόλογος που έγραψε και σκηνοθετεί ο σπουδαίος Αμερικανός δημιουργός Ρίτσαρντ Μάξγουελ. Αρκούν, όμως, για να δει κανείς τι σημαίνει «αντιδραστικός ρεαλισμός», τόσο στην υποκριτική τέχνη όσο και στη διοίκηση επιχειρήσεων.

Βασικό μέλος του θιάσου των New York City Players και στενός συνεργάτης του Μάξγουελ εδώ και μια δεκαπενταετία, ο εξαιρετικός ηθοποιός Τζιμ Φλέτσερ (γενν. 1963) επωμίζεται το ρόλο του επιχειρηματία και, συγχρόνως, του οδηγού μας σε μια νέα αίσθηση της θεατρικότητας.

Σε αυτόν το μη θεατρικό χώρο, στο κοινόχρηστο και αντιθεατρικό δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, η αληθοφάνεια μοιάζει να αποκτά νέα λογική, το οικείο να γίνεται παράλογο και ένα νέο «συμβόλαιο» για το τι τελικά είναι θέατρο να υπογράφεται ανάμεσα στον περφόρμερ και το κοινό του.