Σκόρδα κεφάλια δώδεκα, κρομμύδια δεκαπέντε

Το στρωμένο αριστοκρατικό τραπέζι σε μία βυζαντινή εικόνα με τη Φιλοξενία του Αβραάμ και κεραμικά σκεύη με σκηνές που υμνούν τη χαρά της ζωής δίνουν το έναυσμα να δραματοποιηθούν για πρώτη φορά αποσπάσματα από τέσσερα επαιτικά ποιήματα του 12ου αιώνα.

Τα Πτωχοπροδρομικά ποιήματα σατιρίζουν με καυστική γλαφυρότητα και αριστοφανική διάθεση την πείνα και την πενία καθημερινών ανθρώπων: ενός φτωχού μοναχού, ενός καταπιεσμένου συζύγου, ενός πεινασμένου διανοούμενου και ενός οικογενειάρχη που δυσκολεύεται να θρέψει την πολυμελή οικογένειά του. Γραμμένα στη γλώσσα του λαού, ανήκουν στα πρώτα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας και από πολλούς μελετητές αποδίδονται στον λόγιο βυζαντινό συγγραφέα Θεόδωρο Πρόδρομο (περίπου 1100-1165/70).