Για πρώτη φορά παρουσιάζεται στο ελληνικό κοινό το έργο «Το σώμα της γυναίκας ως πεδίο μάχης» του Ματέι Βισνιέκ στο θέατρο Χώρος, από 13 Μαρτίου έως 25 Απριλίου, σε σκηνοθεσία Στέλιου Πατσιά.
Δύο γυναίκες με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο συναντιούνται στον απόηχο του εθνοτικού πολέμου της Βοσνίας. Η Κέιτ, μια Αμερικανίδα ψυχολόγος γνωρίζει τη Ντόρα, θύμα γενοκτονικού βιασμού. Μέσα από ένα κολλάζ πραγματικών και φανταστικών εικόνων και καταστάσεων ξετυλίγεται η ιστορία των δύο αυτών γυναικών και ο αγώνας τους να ξεπεράσουν τη φρίκη, τα τραύματα του πολέμου καθώς και τα προσωπικά τους αδιέξοδα.
Η κεντρική θεματολογία του έργου είναι ο πόλεμος, και δυστυχώς παραμένει τραγικά επίκαιρη. Παράλληλα ,αναδύονται η εθνικιστική τρέλα, η μισαλλοδοξία, ο βιασμός ως πολεμικό όπλο, ο ρατσισμός, η μετανάστευση, η βία αλλά και η αλληλεγγύη, η πίστη στον άνθρωπο και το θαύμα της ζωής που δεν είναι άλλο από τη γέννηση.
Μέσα από τις δύο αυτές γυναίκες που μπορεί να σώθηκαν από τον πόλεμο σωματικά αλλά παλεύουν να σωθούν και ψυχικά- αντιλαμβανόμαστε ότι στο πλαίσιο μιας βίαιης σύγκρουσης υπάρχει και ένας τύπος βίας εκτός της δολοφονικής, που δεν στοχεύει να επιτύχει τον θάνατο ενός εχθρού ως κύριο σκοπό, αλλά στοχεύει στο να καταστρέψει τον ίδιο τον πυρήνα του ανθρώπινου όντος ενώ κρατά το σώμα ζωντανό. Παίζουν: Νικόλ Δημητρακοπούλου, Σοφία Παλάντζα.
Ο Vassilikos παρουσιάζει την Κυριακή 31 Μαρτίου στη Σφίγγα, το νέο του project The Grand Duet, μια ιδέα που γεννήθηκε πριν την καραντίνα και υλοποιήθηκε μετά από αυτή, με όλη την ενέργεια και το πάθος που ακολουθεί τον καιρό της απομόνωσης.
O Γιώργος Τριανταφύλλου – το δεύτερο μέλος του Grand Duet – είναι το απόλυτο ταίριασμα σε αυτό το μουσικό σχήμα, ενώ ο υπολογιστής συμπληρώνει σε backing track έναν ήχο γεμάτο, που δημιουργεί την εμπειρία της ολοκληρωμένης μπάντας. Πρόκειται για ένα «διαφορετικό live», πολύ δυναμικό. Ο ήχος που θα μας χαρίσει είναι τόσο γεμάτος και ατμοσφαιρικός, που σου δημιουργείται η αίσθηση μιας κανονικής ορχήστρας.
Το set list περιλαμβάνει αγαπημένα κομμάτια των Raining Pleasure έτσι όπως τα θυμόμαστε, αλλά και κάποια με αλλαγμένο ήχο σε μια σύγχρονη εκτέλεσή τους. Ακολουθούν οι διασκευές σε εμβληματικά τραγούδια από το album Vintage (2009), κάποιες σε studio εκτελέσεις και κάποιες σε μια διαφορετική εκδοχή τους – τα You are my destiny και I who have nothing γεμίζουν με τον ήχο τους τον αέρα – ενώ φυσικά δε λείπουν οι αναφορές στο Sunday Cloudy Sunday (2013) με διασκευές του Βασίλη Τσιτσάνη που φέρνουν τον δικό τους ανατρεπτικό χαρακτήρα στο live.
Το Amazing Grey, που κυκλοφόρησε το 2019, έχει τη δική του θέση στις εμφανίσεις του Vassilikos «The Grand Duet» δημιουργώντας μια pop ατμόσφαιρα με σκοτεινά υποστρώματα και στίχους που θέλεις να τραγουδάς.
Το δέρμα τυλίγεται γύρω από το σώμα δημιουργώντας την επιφάνεια που πάνω της προβάλλονται το Εγώ και η ψυχή.
To Σkin είναι η λέξη που φτιάχτηκε από το Σ του σώματος, το kin της κίνησης και το Skin του δέρματος και είναι αποτέλεσμα κινητικής έρευνας που εστιάζει στην επαφή και το άγγιγμα και η παράσταση της Τέτης Νικολοπούλου στο θέατρο Θέατρο Μ54 από τις 23 Μαρτίου.
Η παράσταση αυτή είναι το πρώτο μέρος μιας «Τριλογίας του σώματος». Με εργαλεία μας το contact improvisation, τον αυτοσχεδιασμό, το Αxis Syllabus και άλλες σωματοποιημένες πρακτικές αναδεικνύουμε την ικανότητα των χορευτών να αφηγούνται ιστορίες με το σώμα τους.
Ορμώμενοι από τις δικές τους ιστορίες και σχέσεις, από ιστορίες ανθρώπων που δυσκολεύτηκαν κι άλλων που δεν τα κατάφεραν, οι μετέχοντες απασχολήθηκαν με το πώς σχετιζόμαστε σωματικά.
Σε αυτή τη δουλειά, εστιάζουν στη δύναμη της επαφής ως εργαλείο διαπραγμάτευσης και ανα-διαμόρφωσης σχέσεων. Ερευνούν δηλαδή πώς μέσα από το άγγιγμα και την επαφή θα μπορέσουμε να συνδεθούμε, να θεραπευτούμε και να αλλάξουμε τον κόσμο μας. Χορεύουν: Εβίτα Μάνου, Δάφνη Σταθάτου, Μαρία Φουντούλη
Το «Τραγούδι της Φλέρυς» σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, ο θεατρικός μονόλογος του βραβευμένου πεζογράφου Δημήτρη Οικονόμου για τη ζωή και το έργο της Φλέρυς Νταντωνάκη, με την Ελένη Κοκκίδου στον ομώνυμο ρόλο, επιστρέφει στο Θέατρο Σταθμός για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων από τις 9 Μαρτίου.
1985. Ρωμαϊκή Αγορά. Η τελευταία μεγάλη συναυλία της Φλέρυς Νταντωνάκη. Το καλλιτεχνικό γεγονός παίρνει τεράστιες διαστάσεις και το πλήθος είναι τόσο μεγάλο που παρακολουθεί τη συναυλία κρεμασμένο στα κάγκελα. Λίγο πριν την έναρξη, η Φλέρυ παθαίνει κρίση αγοραφοβίας και αρνείται να βγει στη σκηνή.
Περνάει κάποια ώρα μόνη της προσπαθώντας να συνέλθει και να βρει το κουράγιο που χρειάζεται. Πώς ένιωθε; Από πού προσπαθούσε να αντλήσει δύναμη; Ποιες ήταν οι αξίες της και ποιοι οι εφιάλτες της; Με αυτά τα δραματικά λεπτά, τις σκέψεις, τα συναισθήματά, τις αγωνίες και τις ανασφάλειες της τραγουδίστριας καταπιάνεται το έργο, αναζητώντας το όριο εκείνο ανάμεσα στην Τέχνη και τη θυσία. Την ιδιοφυία και το τίμημα.
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0