Ξέπλυνες το αλάτι από πάνω σου;

Η παράσταση – ερώτηση με τον αινιγματικό τίτλο «Ξέπλυνες το Αλάτι από Πάνω σου;» που διακρίθηκε με το 1ο βραβείο στο AdaptFestival 2 τον Ιούνιο, εγκαινιάζει στη φετινή θεατρική σεζόν του Tempus Verum – Εν Αθήναις στις 25 Σεπτεμβρίου.

Πέντε νέοι απόφοιτοι (2019) της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν συστήνονται ως Ομάδα Sacra και παρουσιάζουν μία παράσταση που υπακούει στους κανόνες του Devised Theater. Εμπνευσμένοι από το φιλοσοφικό δοκίμιο του Επίκτητου «Η Ελευθερία» αναρωτιούνται : υπάρχει ένας ελεύθερος εαυτός που αντιστέκεται στα μοτίβα της κοινωνικής συμπεριφοράς;

Υπάρχει εαυτός που δεν είναι δέσμιος μιας ιδέας, ενός κοινωνικού προτάγματος, μιας ψεύτικης ηθικής ; Μπορεί άραγε ο άνθρωπος να γκρεμίσει τα τείχη του εσωτερικού του κάστρου; Μπορούμε να δικαιώσουμε τις φυσικές μας τάσεις; Ο Επίκτητος, παρομοιάζει τον ελεύθερο άνθρωπο με ένα ψάρι , που όταν πας να το αιχμαλωτίσεις - να του στερήσεις το νερό, τη θάλασσα, το αλάτι- αυτό πεθαίνει. « Τα μόνα που αποκαλούμε ελεύθερα ζώα είναι εκείνα που δεν αντέχουν την αιχμαλωσία, αλλά με το που αιχμαλωτιστούν πεθαίνουν».

Ο άνθρωπος που πάλλεται από τα συναισθήματά του, που ανατριχιάζει μπροστά στην οδύνη της ύπαρξης, αυτός είναι ο άνθρωπος που το αλάτι καίει το δέρμα του. Ο μόνος τρόπος να απαλλαγείς απο το αλάτι δεν είναι να ξεπλυθείς μα να σε ξεπετσιάσουν για να μη μπορεί να κολλήσει το αλάτι πάνω σου.

«Έβγαλες από πάνω σου αυτό που σε τρώει, αυτό που σου δημιουργεί φαγούρα; Ή θέλεις να συνεχίσεις τη ζωή σου με όλα αυτά που σε τρώνε και σου την έχουν καθορίσει; Ξέπλυνες τον ιδρώτα σου; Γλείψε το μπράτσο σου! Πόσο νόστιμο είναι τώρα πια; Επέστρεψες στην πραγματικότητα, άφησες πίσω την ξεγνοιασιά των διακοπών; Τον άλλο τόπο, τον καινούργιο ή τον γνώριμο, τον παιδικό; Μπορεί να είναι η επιθυμία απλά να κάθονται ωραία τα μαλλιά σου. Κάποιος λέει: άφησε το αλάτι πάνω σου, κλείνει πληγές. Αλμυρά είναι και τα δάκρυα μας, θα τα ξεπλύνουμε;»