Το 2009, όταν η Ελλάδα έμπαινε στη μεγάλη ‘κρίση’, η αναδρομική έκθεση του Αχιλλέα Δρούγκα έκλεινε το κύκλο μιας μακράς περιόδου νεοελληνικής ευδαιμονίας. Διαισθητικά, αυτή η αλλαγή, έχει απαθανατιστεί από το ζωγράφο, στον Μετεωρολόγο (2009), το τελευταίο έργο της έκθεσης, που ήταν μια εμπνευσμένη αυτοπροσωπογραφία του στο σκοτάδι με συμβολισμούς και αναφορές σε μια εποχή που παρέρχεται και στη νέα, που είναι άγνωστο πόσο θα διαρκέσει και με ποιες συνέπειες στην Ελλάδα! Στην πρωτότυπη και ευφάνταστη ρεαλιστική ζωγραφική του Αχιλλέα Δρούγκα, θυμηθήκαμε ξανά τι σημαίνουν οι κλασικές διαχρονικές αξίες της αρμονίας και της συμμετρίας, του κανόνα, της τάξης και του μέτρου, της σκηνικής παρουσίας και της χρωματικής πανδαισίας.
Με την νέα τολμηρή ενότητα με τίτλο «Τρίτη Διάσταση», ο Αχιλλέας Δρούγκας, μας δείχνει πώς βιώνει την έννοια της κρίσης, ένας μεγάλος δάσκαλος της οπτικής ψευδαίσθησης και σπουδαίος ζωγράφος της εποχής μας. Ψαλιδισμένοι πίνακες, σκισμένες καρτ ποσταλ, γυρτές ανθογραφίες που φύγαν από το καρφί τους και θες να τις ισιώσεις, απειλούμενα τοπία, χαρακτηρίζουν μια νέα ενότητα ζωγραφικής, που θα αποκαλούσαμε ψυχολογικό ρεαλισμό. Πιστός στους κανόνες της οφθαλμαπάτης, ο Αχιλλέας Δρούγκας ζωγράφισε έργα ασυμμετρίας με τόσο πειστικό τρόπο, που δεν έχουμε ξαναδεί από καλλιτέχνη της γενιάς του. Όπως μάλιστα, παρατηρεί ο ιστορικός τέχνης Γιάννης Κολοκοτρώνης, Καθηγητής στο ΔΠΘ, « [...] αυτά, δεν είναι απλά εντυπωσιακά παιχνίδια οπτικής αποπλάνησης αλλά και μια συνειρμική αντίδραση στα προβλήματα καθημερινότητας μέσα στην τετραετία της οικονομικής ‘κρίσης’ ... Κι εκείνο που πρέπει να εκτιμήσουμε στην νέα ενότητα του Δρούγκα είναι ότι κοντά στην ελευθερία που του δίνει η μαστοριά να ζωγραφίζει τις σχέσεις μορφής και ύλης, καθρεπτίζει απροσδόκητα συναισθήματα και ενστικτώδεις εντυπώσεις για τις σχέσεις και τις έννοιες των αντικειμένων».
| ΠΟΤΕ | 28/03/2013 - 12/04/2013 |
