Άλκηστη - Αλεξία Βουρνά, Κόκκινο Όριο

Η ίδια αποδέχεται αβίαστα τις επιρροές που δέχτηκε από σημαντικούς εκπροσώπους του καλλιτεχνικού αυτού ρεύματος, από όπου και αντλεί κυρίως τη πλαστική της γλώσσα. Δουλεύει τη ζωγραφική επιφάνεια των πινάκων της, χρησιμοποιώντας την ύλη, τη πάστα μπογιάς, με τρόπο που προκαλεί την όραση με τα πλατιά περιγράμματα και τις πολυάριθμες στρώσεις. Στους περισσοτέρους πίνακές της υπάρχει το εκρηκτικό, φωτεινό και ζωογόνο κόκκινο. Όπως έλεγε ο Mark Rothko (1903-1970), το χρώμα είναι ένα παράθυρο ψυχής. Η εντυπωσιακή
κίνηση και πυκνότητα χαρακτηρίζουν τους πίνακές της, έτσι μεταδίδεται στους δέκτες η ένταση της ενέργειάς τους. Ο Κλεέ αναφέρει το 1915 παραπέμποντας στις απόψεις του Βόρρινγκερ, πως «όσο πιο αποτρόπαιος γίνεται αυτός ο κόσμος, όπως συμβαίνει σήμερα, τόσο πιο αφηρημένη γίνεται η τέχνη». Η αφαίρεση βοηθάει την Άλκηστη να συντονίσει τα εικαστικά της μέσα με τις συναισθηματικέςτης ροπές και τις πνευματικές της αναζητήσεις. Τα έργα της αποπνέουν μια αίσθηση ελευθερίας αλλά φανερώνουν και τις ψυχικές της εντάσεις και υφέσεις.