Collateral Drawing

Η έκθεση "Collateral Drawing" διερευνά τη σχέση μεταξύ των επιφανειών εργασίας του στούντιο και των έργων τέχνης που παράγονται σε αυτές, μέσα από τα έργα δέκα καλλιτεχνών που δουλεύουν με διαφορετικές μεθόδους. Οι επιμελητές προσέγγισαν τον κάθε καλλιτέχνη έξι μήνες νωρίτερα και απομόνωσαν ένα μέρος του στούντιο τους τοποθετώντας προσωρινά μια ειδική, 'άγραφη' επιφάνεια εργασίας η οποία θα κατέγραφε τις υποσυνείδητες δράσει των καλλιτεχνών κατά την καθημερινή τους εργασία. Στη συνέχεια αυτές οι επιφάνειες εργασίας αφαιρέθηκαν προσεκτικά από το στούντιο και τώρα παρουσιάζονται δίπλα στο έργο τέχνης που ο καλλιτέχνης δημιούργησε επάνω τους σε αυτό το χρονικό διάστημα.

Η έκθεση, επιμελημένη από τους καλλιτέχνες Bella Easton και Iavor Lubomirov, αντανακλά τα βιώματά τους και τη γοητεία που τους ασκεί η πρακτική στο στούντιο. Εμπνέονται ακόμη από έργα όπως τα μεγάλα προσχέδια του Sol LeWitt, δουλεμένα απευθείας στον τοίχο (σαν το "Wall drawings 51: All architectural point connected by straight lines") και τα σκίτσα του Francis Bacon που εμφανίστηκαν μετά τον θάνατό του. Ο Μπέικον δεν αποκάλυπτε πολλά γύρω από τη δημιουργική του διαδικασία, και υποστήριζε ότι τα έργα του δουλεύονταν απευθείας πάνω στον καμβά αντί να εξαρτώνται από προκαταρκτικά σκίτσα ή άλλο δευτερογενές υλικό. Αντίθετα, έλεγε ότι το υλικό αναφοράς δεν ήταν παρά «πυροδότης ιδεών». Μετά τον θάνατό του, ωστόσο, ο φίλος του Barry Joules αποκάλυψε μια μεγάλη συλλογή υλικού αναφοράς που του είχε δώσει ο Μπέικον, ανατρέποντας τη μυθοπλασία του ίδιου του καλλιτέχνη αλλά, κυρίως, δίνοντας στον θεατή μια αληθινή εικόνα για το πώς ο καλλιτέχνης έβλεπε τον κόσμο. Η έκθεση "Collateral Drawing" συνιστά ένα ευρύτερο σχόλιο στη δημιουργική διαδικασία των καλλιτεχνών, με στόχο να ανοίξει το έργο τους στο κοινό με μια πρωτόγνωρη πληρότητα.