Μαρία Στέφωση & Ιωάννα Σπηλιοπούλου, Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς-Συνεικόνες

Δύο χρόνια μετά το ταξίδι στην Καβαφική Αλεξάνδρεια, η Αργώ παρουσιάζει για δεύτερη φορά το project της φωτογράφου Μαρίας Στέφωση και της κινημα-τογραφίστριας Ιωάννας Σπηλιοπούλου. Με πλοηγό αυτήν τη φορά τον Προυστ και την εισαγωγική φράση του «για χρόνια πλάγιαζα νωρίς», η φωτογράφος μιλά για τον δικό της «χαμένο» χρόνο στην παιδική ηλικία, στη νιότη. Στον καμβά του λευκού σεντονιού ανασυνθέτει σπαράγματα ονειρικά, εικόνες ασπρόμαυρες, υπαινικτικές, που συνθέτουν μια ελεγεία σε ό,τι παρήλθε. Στο αυτοαναφορικό σύμπαν αυτής της δουλειάς, η ματιά του Κάφκα συναντά το αινιγματικό βλέμμα της Τζινέβρα ντε Μπέντσι και τον σκηνοθετικό απόηχο του Ταρκόφσκι για να καταληξει στην ματαιωμένη ματιά στα ανθρώπινα του Τ. Ουιλλιαμς.

Στο video art της Ιωάννας Σπηλιοπούλου φασματικές ανθρώπινες μορφές μοιάζουν να βυθίζονται μέσα σε ατμόσφαιρα μελαγχολίας, σε μια περιδίνηση αέρα, σκόνης, ομίχλης, διατηρώντας συγχρόνως την στερεότητά τους στον καμβά του λευκού σεντονιού. Η κίνησή του με τη δύναμη του αέρα σε παρασύρει αβίαστα από τη μία σκηνή στην άλλη, χωρίς «λογική» ροή με αρχή και τέλος. Κι αυτό δείχνει να είναι η μόνη πραγματικότητα στο αφήγημα της Σπηλιοπούλου: το σεντόνι δηλώνει την ανάσυρση ενός ονείρου ή την καταβύθιση σε αυτό.

Αφηγούνται οι: Δημήτρης Μαυρίκιος - Μαίρη Σταυρακέλλη.

Την έκθεση επιμελείται ο ιστορικός της Τέχνης Γιώργος Μυλωνάς