Βαγγέλης Παππάς, Επανεκκίνηση

Ο όρος «Επανεκκίνηση» σηματοδοτεί την απόφαση του καλλιτέχνη να επαναπροσδιορίσει την έννοια της Ελληνικότητας στην σύγχρονη πραγματικότητα και να προσφέρει στο φιλοθεάμον κοινό τον προβληματισμό – παρά την διδακτική ή δογματική του άποψη – για το τι θα μπορούσε σήμερα να σημαίνει Ελληνικότητα, σε εικαστικό, πολιτισμικό, πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Οι φόρμες έχουν αναφορές στην Βυζαντινή και λαϊκή παράδοση, ενώ ταυτόχρονα φέρουν μέσα τους Σεζανικές και κλασικές μοντέρνες αναμνήσεις, παράλληλα με μια μυστική αναφορά στην γενιά του '30, και κυριότερα στον Φώτη Κόντογλου. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η επίδραση από τις τοιχογραφίες του Δημαρχείου των Αθηνών, ώστε ο καλλιτέχνης να επιχειρήσει μια εκ νέου αναφορά στις ιστορικές, μυθολογικές και θρησκευτικές φιγούρες της Ελληνικής παράδοσης μέσα όμως από ένα διαφορετικό πρίσμα:

Η αναφορά των ονομάτων μέσα στο έργα δεν θα μπορούσε παρά να στοχοποιεί τον εσωτερικό διάλογο των μεγεθών, μεταξύ του χθες και του σήμερα. Η άρνηση μιας παράδοσης και η αποδοχή της παγκοσμιοποιημένης αναρχίας δεν αναιρεί το γεγονός πως, ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, ο κάθε ένας μεταφέρει ως μέρος της σημερινής του ταυτότητας, το βάρος ενός ονόματος, το οποίο με την σειρά του δημιουργεί αυτόματες αναφορές στο παρελθόν. Το ερώτημα είναι σαφές: Υπάρχει διάλογος μεταξύ αυτών των δύο δυνάμεων; Τι συμβαίνει όταν δύο προσωπικότητες ενυπάρχουν σε μια οντότητα; Συμβιβάζεται κάποιος με την δυναμική του ονόματος του, ή καταφέρνει να το ξεπεράσει δίνοντάς του νέα μορφοπλαστική οντότητα;