Charles Ray

Η έκθεση "Charles Ray" στη Συλλογή Γιώργου Οικονόμου παρουσιάζει σημαντικά έργα του καλλιτέχνη από τις αρχές τις δεκαετίας του 70 έως σήμερα. Η έκθεση εστιάζει στο διάλογο του Ray με συνθέσεις βασισμένες στα readymades καθώς επίσης και σε τεχνολογικά ριζοσπαστικά γλυπτά, τα οποία χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να κατασκευαστούν.

Το πιο πρόσφατο γλυπτό του Ray αποτελεί το εναρκτήριο έργο της έκθεσης. Κατασκευασμένο από ατόφιο αλουμίνιο, είναι κόπια του ρωμαϊκού αντίγραφου του Μεγάλου Ελευσίνιου Ανάγλυφου που βρίσκεται στη συλλογή του Metropolitan Museum of Art. Η έκθεση συνεχίζεται με ένα ιδιαίτερα ελκυστικό ως προς την υλικότητα του έργο, το οποίο στο παρελθόν υπήρχε μόνο ως φωτογραφικό ντοκουμέντο. Συνδυάζει ξύλο, σκοινί, και τούβλο και αποτελεί ορόσημο μιας πορείας που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από τη μετατροπή εμπειριών σε αντικείμενα. Η διαδικασία της παραγωγής συνιστά στη μεταμόρφωση δημιουργώντας μια νέα άυλη υπόσταση.

Το Handheld Bird (2006), μια προσεκτική έρευνα στη βιολογική διαδικασία της εκκόλαψης, είναι ένας διαλογισμός στη ζωή και στην ύπαρξη χωρίς ζωή. Αυτό το ζωγραφισμένο γλυπτό από ατσάλι μιας εμβρυακής μορφής αποτυπώνει τη ζωή, το θάνατο, και την κύηση ενός πλάσματος που δεν έχει ακόμη πάρει την τελική του μορφή. Το περίτεχνα συμπιεσμένο σώμα, με τα διπλωμένα πόδια και τα μαζεμένα φτερά, είναι έντονα απτό: παρορμεί το θεατή να το πάρει στην παλάμη του, κάτι το οποίο θα την μετέτρεπε σε ωάριο, ενώ χέρι και σώμα γίνονται βάθρο ή βάση.

Το School Play (2014) συλλαμβάνει πειστικά την κατάσταση της ύπαρξης σε ένα χαρακτήρα, σε ένα ρόλο. Η μορφή, η στάση και η φυσιογνωμία του αγοριού στο School Play, του δίνει μια εύκολη πόζα που ενισχύει την αντίληψη του έργου ως μετάφραση του υποκειμένου σε αντικείμενο. Με μια προσεκτικότερη όμως ματιά γίνονται εμφανή μια σειρά από σημάδια εργαλείων, και σε συνδυασμό με το κοστούμι και τα στηρίγματα, η εμπειρία δίνει τη θέση της σε μια κάποια αποξένωση που περιπλέκει την κατανόησή της ως αυστηρά αναπαραστατική ή ως υποκατάστατο της γλυπτικής.

Η επιδίωξη του Ray, η γλυπτική του γλώσσα και οι μέθοδοι εργασίας του μπορούν να εκληφθούν ως απορρέουσες από την αμηχανία του απέναντι στον κόσμο, την εγρήγορσή του απέναντι στη μεταβατική φύση της ύπαρξης, την οικεία αίσθηση θνησιμότητας, την καθοριστική του διάθεση να περιπλέκει τις βασικές επιστήμες της καλλιτεχνικής παραγωγής στη μεταπολεμική περίοδο. Τα έργα του αυτάρκη, απολύτως επαρκή από μόνα τους, είναι κάτι περισσότερο από μια εξωστρεφής μορφή έκφρασης: είναι η διαίσθηση, η ίδια η εσωτερική εμπειρία.

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο Gavin Delahunty, Family Hoffman Senior Curator of Contemporary Art στο Dallas Museum of Art και η Skarlet Smatana, Διευθύντρια της Συλλογής Οικονόμου, σε στενή συνεργασία με τον καλλιτέχνη. Ενας κατάλογος με νέα κείμενα για τον καλλιτέχνη από τον Delahunty και τον Mark Godfrey, Senior Curator στην Tate Modern, συνοδεύει την έκθεση.