Cléo Robine, Ο Κόσμος δομείται και αποδομείται

Ο Κόσμος, στην αέναη κίνησή του, δομείται και αποδομείται σύμφωνα με τις δυστυχίες των ανθρώπων και τις άτακτες αλλαγές του πλανήτη. Σ’ αυτές τις μεταναστεύσεις ανθρώπων και ζώων υπάρχει μερίδιο από τον πόνο και τις ελπίδες, αφήνοντας στο διάβα τους ίχνη από ζωές σε ανασυγκρότηση.

Η Cléo Robine αναπτύσσει εδώ μια έννοια «νημάτινης» αρχιτεκτονικής, που αποτελείται από πολύχρωμα καλώδια με διαφορετικά μεγέθη και διατομές, συναρμολογημένα σε όγκο σε κάθετο επίπεδο. Τα έργα που παρουσιάζονται εδώ μαρτυρούν μετακινήσεις των ζωντανών όντων και τα ίχνη που αυτά αφήνουν στο περιβάλλον. Κάποια αλλοιώνουν ενώ άλλα τροφοδοτούν.

Διασπορές, ανασχηματισμοί, περιπλανήσεις, οι δρόμοι που διανύθηκαν δημιουργούν ρυτίδες στην επιφάνεια της μάνας γης και αλλάζουν βαθιά τις εκφράσεις της. Οι διαδρομές αυτές, κάποιες φορές χαοτικά, απεικονίζονται μέσα από το μπλέξιμο που σχηματίζεται από τα καλώδια και το μέγεθός τους, κατ’ εικόνα αυτών των πεδίων των τεμαχισμένων χρωμάτων, εναλλάσσοντας κενό και υπερπληθυσμό. Στη συνέχεια, η βαρύτητα των έργων, μας κάνει να αισθανόμαστε τις δυσκολίες που συναντήθηκαν, ενώ το φως, ανάλογα με το πού πέφτει το βλέμμα, εντείνει τους παλμούς αυτού του κόσμου καταγράφοντας τις δονήσεις του.