DNA

Το DNA γράφτηκε ειδικά για εφήβους το 2007 στο πλαίσιο του προγράμματος «Connections» που διοργανώνει εδώ και 17 χρόνια το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα του εφηβικού θεάτρου διεθνώς: το Εκπαιδευτικό και Επιμορφωτικό Τμήμα του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας παραγγέλνει σε καταξιωμένους συγγραφείς νέα έργα για να παιχτούν από νεανικές ομάδες, με την προϋπόθεση να αγγίζουν τους προβληματισμούς των εφήβων, να κεντρίζουν το ενδιαφέρον τους και να κινητοποιούν τη δημιουργικότητά τους. (Στο παρελθόν έχουν συμμετάσχει στο Connections αξιόλογοι συγγραφείς της βρετανικής σκηνής, όπως οι Μαρκ Ρέιβενχιλ,  Φίλιπ Ρίντλεϊ,  Άλαν Έικμπουρν, Μόιρα Μπουφίνι,  Ούρσουλα Ράνι Σάρμα. Έχουν επίσης παιχτεί έργα σημαντικών Ευρωπαίων δραματουργών όπως οι Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Βλαντιμίρ Μαγιακόβσκι, Έντεν φον Χόρβατ, Ντάριο Φο, Τάνκρεντ Ντορστ καθώς και ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας Ντέιβιντ Μάμετ).

Με διεισδυτική ματιά πάνω στη σύγχρονη κοινωνική παθογένεια και βαθιά γνώση της σύνθετης εφηβικής ψυχοσύνθεσης, ο Dennis Kelly στο DNA πραγματεύεται το δύσκολο πέρασμα των εφήβων στην ενήλικη ζωή, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους και αναζητούν την συναισθηματική και προσωπική τους ασφάλεια. Πώς όμως ορίζει ο καθένας την ασφάλεια και που την αναζητά; Στην ολοκληρωτική αφομοίωση σε μια ομάδα ό,τι κι αν αυτό υπαγορεύει; Στη σύγκρουση και τον εξαναγκασμό των άλλων;  Στην εξασφάλιση της δικής του επικράτησης στους άλλους, και στην επίρρηψη ευθυνών; Ή σε μια πραγματική και ολοκλήρωμένη σχέση εμπιστοσύνης και αλληλοστήριξης; Και ποιο θα είναι το τίμημα για κάθε επιλογή, που καθένας θα πληρώσει; Μέσα από την διαδρομή κάποιων από τους ήρωες, το έργο κάνει μια έκκληση για μια κοινωνία συμπόνοιας και ανοχής στην διαφορετικότητα, και θέτει το ερώτημα αν αυτό μπορεί το ανθρώπινο είδος να το πετύχει...  «Πάντως», λέει η Λία «στο DNA μας είναι γραμμένο ότι μπορούμε»...