Ρούλα Πατεράκη - Γιώργου Βέλτσου, Η φωνή

Η Φωνή, μονόπρακτο για τρία πρόσωπα, σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη, συνεχίζει την εμμονή μου για το «οικόσιτο ζεύγος». Μετά την Camera degli Sposi (Διπλούς Έρως), την Αναγγελία (ΚΘΒΕ) και τις Πομπές (Εθνικό Θέατρο), ολοκληρώνεται μια τετραλογία για την έμφυλη σχέση και την παρεμβολή του «τρίτου».

Ορμώμενος από τα ιψενικά τρίγωνα, υποστηρίζω ότι δεν υπάρχει σχέση των δύο φύλων, διότι το φύλο είναι ένα πρόβλημα για τον εαυτό του. Εδώ έχω κατά νου ένα μότο στον Προυστ: «Η γυναίκα θα έχει τα Γόμορρα και ο άντρας θα έχει τα Σόδομα». Κι όμως συναντιούνται επί σκηνής, όπου η γυναίκα θέτει το ερώτημα του Φρόυντ: «Τι θέλει η γυναίκα;» – τη φωνή ή τη σιωπή;