ILpaRЯaisο, {προς τον παραδεισο}

Δομικά υλικά της έννοιας του παραδείσου, της πρώτης του διήγησης, λιώνουν σε ένα περιβάλλον διαρκούς στροβιλισμού. Εικόνες και σύμβολα της κλασικής του εικονογράφισης μετακινούνται σ' ένα πεδίο κυνικό και ψάχνουν να ντυθούν σημασίες καινούριες.

Ήδη ο παράδεισος του Δάντη έχει φύγει  από τον κήπο της Εδέμ.  Απλωμένος στο σύμπαν,  χώρεσε πλανήτες,  άστρα,  ήλιους, ουρανούς,  ήρωες,  αγίους,  πρόσωπα μυθικά και ξεχασμένα, παρεξηγημένα ή δικαιωμένα, σκιές που πλέουν τώρα σε δίνες παράλληλες.Η πίεση της εν ζωής κατάστασής τους,  εκτονώνεται στην ασταμάτητη πορεία τους μέσα στον αιώνιο χρόνο. Όλα αυτά που πίστεψαν, έλπισαν, αγάπησαν, φοβήθηκαν και έβλαψαν. Ισορροπούν και τους βαφτίζουν μοναδικούς και απαραίτητους στους χαώδεις κι ατελείωτους κόσμους που τους περιέχουν.