Rien ne va plus

Μια γυναίκα - δύο εκδοχές της ίδιας ιστορίας. Γιατί; Ούτε η ίδια γνωρίζει. Αυτό που σίγουρα και η ίδια ξέρει: μια είναι η πραγματική εκδοχή.

Μια μοναχική φιγούρα ακροβατεί ρισκάροντας, στο σκοινί που χωρίζει την αλήθεια και το ψέμα. Το άσπρο και το μαύρο. Άχρονο πλάσμα μιλάει για περιστατικά, αναβιώνει τις στιγμές του απόλυτου, αποκαλύπτοντας πτυχές της γυναικείας της φύσης, αναζητώντας, ίσως, τον έρωτα ή την ελευθερία της.

Στο έργο αυτό, η Μαργαρίτα Καραπάνου καταργεί χωρίς δεύτερη σκέψη τη διάκριση μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης, περιφρονεί κάθε είδους ορισμό και αποδεκτή σύμβαση, αναγνωρίζοντας ως μοναδική αλήθεια την επείγουσα συναισθηματική ανάγκη και αναδεικνύοντας τη σύγκρουση ως τη μόνη επιτελική λύση.