Τα απέχοντα μυριάδες μυριάδων έτη φωτός… άστρα

Οι πιο αληθινές ιστορίες πηγάζουν ίσως από συναντήσεις που δεν έγιναν, λέξεις που δεν ειπώθηκαν, ραντεβού που ακυρώθηκαν την τελευταία στιγμή. Ξεκινώντας από την Άννα και τον Αντώνη που εμφανίζονται στο Αρχείο του Ν. Γ. Πεντζίκη, η Σοφία Κορώνη και η Κατερίνα Κλειτσιώτη (Ομάδα Horses In My Dreams) χτίζουν μια παράσταση-ποίημα όπου οι αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων συγκρίνονται με «εκείνες που χωρίζουν τα απέχοντα μυριάδες μυριάδων έτη φωτός άστρα».

Αποστάσεις που διανύονται με το νου, ταξίδια που δεν πραγματοποιήθηκαν, αναμνήσεις πρώτης ανάγκης τοποθετημένες στη βαλίτσα για μια βόλτα στον κόσμο: οι δυο ηθοποιοί ακολουθούν τον Αντώνη και την Άννα στην παράλληλη πορεία τους προς την — ανέφικτη; — εκπλήρωση ενός απόλυτου έρωτα, τη Χάνα και την Έλενα στην προσπάθειά τους να γεφυρώσουν τα χάσματα του πολέμου, και την επιθυμία όλων αυτών των προσώπων να ενωθούν και να απογειωθούν πέρα από τα όρια του ορατού μας σύμπαντος, «με τα πόδια στη γη και το βλέμμα καρφωμένο στα αστέρια».