Η Χορευτική Πανούκλα

Στις 14 Ιουλίου 1518, στο φθινόπωρο του Μεσαίωνα, σε ένα μικρό φτωχικό σπίτι στο Στρασβούργο, ο Herr Troffea, ζητάει από τη γυναίκα του, Frau Troffea, να κάνει μία δουλειά. Εκείνη σηκώνεται, βγαίνει από το σπίτι, σταματάει κάπου στο δρόμο, κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο και αρχίζει να χορεύει. Δεν ακούγεται μουσική και δεν δείχνει κανένα σημάδι ευχαρίστησης, καθώς τα πόδια της κινούνται ασταμάτητα κάτω από τη φούστα της. Χορεύει για 6 συνεχόμενες μέρες. Κάθε τόσο πέφτει εξαντλημένη και μόλις συνέρχεται συνεχίζει τον παράφρονα χορό της. Μέσα σε λίγες μέρες, γύρω στους 30 ακόμη ανθρώπους, οδηγούμενοι από την ίδια ανάγκη, βγαίνουν στο δρόμο και χορεύουν σέρνοντας ένα παρανοϊκό, ασταμάτητο, γαϊτανάκι χορού. Μέσα σε ένα μήνα, πάνω από 400 άλλοι, έχουν ακολουθήσει. Η χορευτική πανούκλα, όπως ονομάσθηκε το φαινόμενο, έχει αρχίσει να εξαπλώνεται σε όλη την πόλη. Κανείς δεν μπορεί να σταματήσει το χορό τους. Έναν χορό, που σιγά σιγά οδηγεί τον έναν μετά τον άλλο στο θάνατο.

Σύμφωνα με τον ιστορικό John Waller - ο οποίος εδώ και χρόνια μελετά το μυστήριο της Χορευτικής Πανούκλας του 1518 - όταν μιλάμε για χορό δεν εννοούμε κάτι σαν επιληπτική κρίση ή κρίση σπασμών από τους ανθρώπους που πάσχισαν, αλλά για πραγματικό χορό, με φιγούρες και όλα τα χαρακτηριστικά ενός γλεντιού.