Αγόρασα ένα φτυάρι από το ΙΚΕΑ για να σκάψω τον τάφο μου

Πρόκειται για μία παράσταση που βασίζεται σε μία σύνθεση κειμένων του ανατρεπτικού Rodrigo Garcia και συνδυάζει το θέατρο, τη μουσική, τις εικαστικές τέχνες, το video και την performance.

Ζώντας μέσα σε μια κοινωνία που το δυτικό μοντέλο καταρρέει, η πολιτική στάση του Ροντρίγκο Γκαρσία μας ενέπνευσε, καθώς την συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι για μας ζωτική ανάγκη να καταπιαστούμε με το είδος του θεάτρου που κινητοποιεί τον θεατή.

Η γραφή του Rodrigo Garcia ανατινάζει τους παραδοσιακούς θεατρικούς κώδικες. Τα κείμενά του, γεμάτα καυστικό χιούμορ, άλλοτε κυνικά και σκληρά, άλλοτε ποιητικά και ανθρώπινα, συγκρούονται με την ηθικολόγο και υποκριτική καταναλωτική μας κοινωνία.

Πολλά θέματα ταμπού τίθενται σε αμφισβήτηση. Θραύσματα απεικονίσεων ενός ανολοκλήρωτου πάζλ της δυτικής κοινωνίας της παγκοσμιοποίησης και της συγκέντρωσης των εξουσιών, της κοινωνίας της κατανάλωσης, της πολιτικής βίας, της δημοκρατίας σε αποσύνθεση, της αδυναμίας του εκπαιδευτικού συστήματος, της οικογένειας σαν κατάσταση βολέματος, της φάρσας της φιλοδοξίας.

Ο άνθρωπος αφήνεται να καταπωθεί από την καταναλωτική κοινωνία, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην ύπαρξή της.

Videoς projection, σωματικές δράσεις και λόγος μέσα σε ένα εικαστικό συμβολικό περιβάλλον που έχει προκύψει από την συνεργασία με τους εικαστικούς καλλιτέχνες Ανδρέα Βούσουρα και Βασίλη Γεροδήμο.

Διαβάστε εδώ την κριτική της Ματίνας Καλτάκη