Στην άκρη του βατήρα

Σε ένα χώρο που μεταμορφώνεται πότε σε σπίτι, πότε σε πασαρέλα, πότε σε γιαπωνέζικο λουτρό και πότε σε ατμόσφαιρα από έργο του Μπέκετ, μια γυναίκα κολυμπά ανάμεσα στις δοξασίες της, στις αντιφάσεις της, στην αναποφαστικότητά της και στα αδιέξοδα που -κατά κύριο λόγο- η ίδια δημιουργεί στον εαυτό της.

Πρόκειται για μια γυναίκα της Εποχής, η οποία στέκεται μετέωρη ανάμεσα σε επίμονα, αναπάντητα ερωτήματα και φόβους. Η κρίση της είναι καταρχάς υπαρξιακή, αλλά ταυτοχρόνως κονωνική, οικονομική, πολιτική, ηλικιακή.