Σπύρος Κουβαράς, Aequam

Η solo, χορογραφική σύνθεση, Aequam,είναι ένας κινητικό-ηχητικός μονόλογος, που αντλώντας υλικό απο το Holzwege του M. Heidegger, αποτυπώνει το αέναο καθ' οδόν στο σιωπηλό «δάσος της ποίησης», στο αρχέγονο «δάσος της εσωτερικής ζωής». Για πολλούς, ένας Holzweg (μονοπάτι του δάσους που δεν οδηγεί έξω απο αυτό) και κάθε τέτοιος δρόμος, συνιστά αδιέξοδο, και σε κάθε περίπτωση μοιάζει απαράλλακτα με τους υπόλοιπους. Μόνο όποιος «γνωρίζει» έχει την ικανότητα να τους ξεχωρίζει και να αποτιμά την ιδιαίτερη βαρύτητα που έχει η όδευση πάνω στον καθένα τους. Σημασία δεν έχει η έξοδος από το δάσος, αλλά η παραμονή εντός του, σημασία έχει η ισορροπημένη παραμονή της σκέψης σε ένα πεδίο που ορίζεται από το ίδιο το Είναι.

Στην performance, το σώμα ορίζεται ως ανάμνηση και ως συνείδηση του εαυτού και ο Λόγος γίνεται σώμα, ενώ το υποκείμενο επινοεί ακατάπαυστα τον ίδιο του τον εαυτό, αφότου τον έχει αναζητήσει σε μια εσωτερική άβυσσο. Η σχέση σώματος και υλικού (ατσάλι, πέτρα και χρώμα) και η αλληλεπίδραση κινητικής, λεκτικής και ηχητικής γλώσσας,  δημιουργούν κατά την διάρκεια της χορογραφίας, ένα εννιαίο εικαστικό περιβάλλον στο οποίο ενυπάρχουν σπαράγματα μνήμης και φουτουριστικές ενδεχομενικότητες.