Νύχτες Έντγκαρ Άλλαν Πόε
Φεστιβάλ-αφιέρωμα στον σκοτεινό, αμερικανικό διηγηματογράφο, μέσα από δημοφιλή ή λιγότερο γνωστά διηγήματά του.
Οι Νύχτες Έντγκαρ Άλλαν Πόε εγκαινιάζουν τη θεματική της ομάδας Νοσταλγία, «Η Νοσταλγία στον 19ο αιώνα», για την καλλιτεχνική περίοδο 2018-2019.
Το φεστιβάλ αυτό δίνει στο ελληνικό κοινό την ευκαιρία θεατρικής γνωριμίας με τον σκοτεινό, αμερικανικό διηγηματογράφο, μέσα από δημοφιλή ή λιγότερο γνωστά διηγήματά του. Ιστορίες για τις πιο απόκρυφες πτυχές των ανθρώπων, τις αδυναμίες τους και τις μυστηριώδεις πράξεις που προκύπτουν από αυτές, όλα αυτά υπό την υπέρτατη αγωνία της ανθρώπινης ύπαρξης: το θάνατο.
Τα έξι διηγήματα που μεταφέρονται στη σκηνή αναδεικνύουν το εύρος και την πολυπλοκότητα του συγγραφέα μέσα από αναπάντεχες πλευρές του έργου του και διαφορετικές σκηνοθετικές επιλογές.
Στη χρονική περίοδο έξι εβδομάδων, οι έξι ομάδες που επιλέχθηκαν ύστερα από αίτηση συμμετοχής, παρουσιάζουν στο κοινό από μία παράσταση βασισμένη πάνω σε ένα από τα διηγήματα του Πόε.
Παράλληλα, στο φουαγιέ αλλά και στις ηλεκτρονικές σελίδες της ομάδας και του χώρου θα διατίθεται άφθονο υλικό και αφιερώματα για την ζωή και το έργο του σκοτεινού αυτού συγγραφέα που σημάδεψε τον 19ο αιώνα.
20 - 23.09.2018|στις 21.30
Καλλιόπη Σίμου
Το βαρέλι του Αμοντιλλάδο
Στο εν λόγω διήγημα ένας άντρας, ο Μοντρεζόρ, στήνει μια πλεκτάνη, προκειμένου να πάρει εκδίκηση από τον φίλο του, Φορτουνάτο (στα ιταλικά “ο έχων τύχη”). Ο Μοντρεζόρ παρασέρνει το θύμα του στο ιδιωτικό του κελάρι, χρησιμοποιώντας ως δόλωμα ένα βαρέλι από σπάνιο κρασί, το Αμοντιλλάδο. Εκεί, παίζει ένα σαδιστικό παιχνίδι στο θύμα του. Δεν επιθυμεί μονάχα να εκδικηθεί, αλλά επίσης, να κάνει σαφές στον Φορτουνάτο ότι είναι ο τιμωρός του.
Στην παράσταση, το διήγημα Το Βαρέλι του Αμοντιλλάδο συνδιαλέγεται με το ποίημα Άναμπελ Λη του Ε. Α. Πόε. Στο ποίημα, ένας νέος και η Άναμπελ Λη, ερωτεύονται με έναν απόλυτο, αγνό, ιδανικό έρωτα. Την μακαριότητα των δυο νέων φθονούν τόσο οι άνθρωποι, όσο και οι θεϊκές δυνάμεις.
Η ομώνυμη ηρωίδα παίρνει τη θέση του αφηγητή στο έργο, φωτίζοντας έτσι, από ένα άλλο πρίσμα το κίνητρο της εκδίκησης· η Άναμπελ Λη, επιχειρεί να τιμωρήσει ατιμωρητί, τον άνθρωπο που την έχει αδικήσει. Η θεματική επικεντρώνεται στον τρόπο της τιμωρίας και τις συνέπειες αυτής τόσο πάνω στο θύμα, όσο και στον θύτη, ενώ οι λόγοι για τους οποίους εκδικείται αφήνονται προς εξιχνίαση από τον θεατή. Ωστόσο, πόσο εφικτή και πραγματική είναι η τιμωρία χωρίς αντίτιμο; Πόσο αλώβητος μπορεί αληθινά να βγει κανείς από μια εκδικητική πράξη, όσο δικαιολογημένη κι αν αυτή φαίνεται ότι είναι;
Σκηνοθεσία - Ερμηνεία : Καλλιόπη Σίμου | Σκηνικά - Κοστούμια : Ματίνα Μέγκλα | Μουσική: Αλέξανδρος Γκόνης | Σχεδιασμός φωτισμού: Ελίζα Αλεξανδροπούλου |Βοηθός φωτιστή: Τζάνος Μάζης | Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνα Καραγαβριηλίδου
27 - 30.09.2018 |στις 21.30
Ανδρέας Ζαφείρης - Θεατρική ομάδα 2510
Το πηγάδι και το εκκρεμές
Από τα πιο σημαντικά έργα του του Έντγκαρ Άλλαν Πόε, με πληθώρα στοιχείων. Στοιχεία θρίλερ, (ψυχολογικού και αστυνομικού) και επιστημονικής φαντασίας, πολιτικές, φιλοσοφικές, ψυχαναλυτικές, υπαρξιακές, ιστορικές αναφορές, συνιστούν ένα από τα πιο προκλητικά έργα του συγγραφέα. Έργο με πολυεπίπεδες αναφορές, που συνεχώς ανακαλύπτεται και ανατροφοδοτείται μέσα στο χρόνο. Η παράσταση υπηρετεί όλες τις αναφορές, δίνοντας έμφαση στη διάσταση του σύγχρονου πολιτικού και ψυχολογικού θρίλερ.
To έργο γράφτηκε το 1842. Στην ιστορία αυτή ο πρωταγωνιστής έχει καταδικαστεί από την ισπανική Ιερά Εξέταση στο Τολέδο της Ισπανίας. Ο κρατούμενος βρίσκεται σε μια ονειρική κατάσταση σύγχυσης ριγμένος μέσα σε ένα υγρό και σκοτεινό κελί, απειλούμενος από θανάσιμους κινδύνους. Ανάμεσά τους κι ένα μεγάλο εκκρεμές/γκιλοτίνα. Αλλά και το ίδιο το κελί.
Σκηνοθεσία: Ανδρέας Ζαφείρης | Ερμηνεία: Ομάδα 2510 | Σκηνικά – Κοστούμια, Μουσική: Ομάδα 2510
04 - 07 . 10 . 2018 |στις 21.30
Riscus Group Theatre
ΣΙΩΠΗ | SIOPE
«Κι ο άνθρωπος έτρεμε μέσα στη μοναξιά, - μα η νύχτα προχωρούσε κι αυτός καθότανε πάνω στον βράχο.»
Το μικρό διήγημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε μετατρέπεται σε μια παράσταση βασισμένη σε κινησιολογικά μοτίβα και φωνητικές αντανακλάσεις. Η αργή μετακίνηση των φυσικών στοιχείων αποτυπώνεται σε ένα σκοτεινό τοπίο. Η δυστοπία της ερήμωσης και η ατμόσφαιρα της φυσικής παραμόρφωσης επαναλαμβάνονται μάταια μέχρι που γίνονται λαχτάρα για μοναξιά. Τότε η σιωπή, η ολοκληρωτική σιωπή δεν προξενεί πια τη γνώριμη θλίψη αλλά...
Σκηνοθεσία: Μαρία Wichi Χατζή | Βοηθοί Σκηνοθέτες: Ιωάννα Ζέρβα, Έλενα Ζίκου | Κίνηση: Ραφαέλα Πετράι | Παίζουν: Λαμπρινή Γεωργίου, Αποστόλης Ζωγράφος, Νίκος Μπουκουβάλας, Λυδία Ξουράφη, Θέμης Παντελίδης | Ομάδα: Riscus Group Theatre
11 - 14 . 10 . 2018 | στις 21.30
Μαριάννα Φασόη
Πρόωρη Ταφή
#theprematureburial
Μια ελεύθερη μεταφορά στην σύγχρονη εποχή του διήγηματος του E. A. Πόε. Η Στέλλα είναι μια νέα κοπέλα που εργάζεται σε μια εταιρεία τεχνολογίας. Μετά απο ένα ατύχημα που την καθηλώνει, η εταιρεία της προτείνει να συνεχίσει να δουλεύει απο το σπίτι αναλαμβάνοντας ένα καινούριο project στα social media.
Σύντομα η Στέλλα βλέπει τη ζωή της να διαμορφώνεται με βάση το συμφέρον της εταιρείας. Παράλληλα, η ζωή της online της στερεί όλο και περισσότερο προσωπικό χρόνο και ιδιωτικότητα. Η απειλή κορυφώνεται όταν κινδυνεύει να αποκαλυφθεί το μυστικό της. Μέσα από την προσωπική της ιστορία η πρωταγωνίστρια της παράστασης θα μας ενθαρρύνει να απαλλαγούμε από τα τραύματα και τους φόβους που γίνονται ο φακός της πραγματικότητάς μας.
Η παράσταση στοχάζεται πάνω στο έργο Πρόωρη Ταφή (1844) του Πόε και στην σύγχρονη κατάσταση. Στο έργο η εμμονή του ήρωα ότι κατά λάθος θα βρεθεί θαμμένος ζωντανός γίνεται ακριβώς η αιτία που τον φέρνει αντιμέτωπο με τον χειρότερό του εφιάλτη.
Η θεατρική μεταφορά του σκοτεινού αυτού έργου φέρνει σύγχρονα και κοινά παραδείγματα παρόμοιων καταστάσεων εγκλεισμού. Ο εγκλεισμός αυτός μπορεί να είναι κυριολεκτικός χωρικός, αλλά και μεταφορικός νοητικός, ο περιορισμός ή η κατάρρευση της πρόσληψης. Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Πώς επανερχόμαστε στην πραγματικότητα; Ακόμη, είναι η επαναφορά αυτή δυνατή;
Σύλληψη, Σκηνοθεσία, Κείμενο : Μαριάννα Φασόη | Ερμηνεία : Ιωάννα Μιχαλά | Φωτογραφίες - Βίντεο: Jonian Bisai & Σωτήρης Τσίγκανος
18 - 21 . 10 . 2018 |στις 21.30
Release the Fly
Η μάσκα του κόκκινου θανάτου
Η παράσταση είναι βασισμένη στο διήγημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε Η μάσκα του κόκκινου θανάτου. Προβάλλοντας για ακόμα μία φορά ένα χαρακτηριστικό που διαθέτει το ανθρώπινο ον, αντίθετα με τα υπόλοιπα πλάσματα: τη μάταιη προσπάθεια να κρυφτεί από το θάνατο.
Με βασικά εργαλεία την προβολή βίντεο, τη μουσική και μια εικαστική σκηνική εγκατάσταση, ο performer κινείται στα όρια του ονείρου και της πραγματικότητας
Σκηνοθεσία: Release the fly | Σκηνικά: sick my duck.lab | Μουσική: socos | Video art: sick my duck.sound&vision | Χορογραφία: Μαρίνα Πινιατώρου | Βοηθός χορογραφίας: Μαρία Κανδυλάκη | Ερμηνεία: Σίμος Καγγελάρης | Ευχαριστούμε το χώρο tres marias movement cult.
24 - 28 . 10 . 2018 |στις 21.30
Ηώς Αντωνοπούλου / Μαριάννα Λάζαρη
Tarr and Fether
Θεατρική παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Έντγκαρ Άλλαν Πόε Το σύστημα του Δρ. Πίσσα και του καθηγητή Φτερά.
Συντελεστές: Αχιλλέας Κουλουμπής, Δημοσθένης Ελευθεριάδης. Έμυ Αμερικάνου, Ηώς Αντωνοπούλου Δήμητρα Βλάχου, Δανάη Γουλιέλμου, Μαριάννα Λάζαρη, Μιχάλης Σαγάνης |Μουσικοί επί σκηνής: Δέσποινα Ζαχαρίτσεφ, Γιώργος Ταμπάκης Σταύρος, Παργινός | Σκηνοθεσία: Μαριάννα Λάζαρη - Ηώς Αντωνοπούλου | Σκηνικά - Κοστούμια: Ηώς Αντωνοπούλου - Μαριάννα Λάζαρη | Μουσική: Γιώργος Ταμπάκης | Σχεδιασμός φωτισμού: Ηώς Αντωνοπούλου - Μαριάννα Λάζαρη
| ΠΟΤΕ | 20/09/2018 - 28/10/2018 |
| ΠΟΥ | RABBITHOLE |
| Συγγραφέας | Έντγκαρ Άλλαν Πόε |
