Μέγας Ιεροεξεταστής – Δαιμονισμένοι

Τον μύθο του Μεγάλου Ιεροεξεταστή (απόσπασμα από τους Αδελφούς Καραμάζοφ) και τους Δαιμονισμένους ανεβάζει από τις 4 Οκτωβρίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης ο Κωνσταντίνος Χατζής. Οι παραστάσεις θα παρουσιάζονται εναλλάξ και κάθε Κυριακή μαζί, ενώ τον ρόλο του Ιεροεξεταστή έχει αναλάβει η Λυδία Κονιόρδου.

Στο μύθο του μεγάλου Ιεροεξεταστή, ο Ντοστογιέφσκι εκφράζει τα αγωνιώδη ερωτήματα που τον τυραννούν: Τα όρια της ανθρώπινης ελευθερίας, της βούλησης, της πίστης, της ύπαρξης του θείου, της ομορφιάς, της αγάπης. Της ανθρώπινης διαφθοράς. Της πραγματικής δύναμης του ανθρώπου. Θεός-άνθρωπος ή άνθρωπος-θεός; Μεγάλα, καίρια ερωτήματα με τα οποία η σύγχρονη ανθρωπότητα έρχεται αντιμέτωπη. Ο άνθρωπος ως θύμα και ως θύτης.

Στους «Δαιμονισμένους» ο σκηνοθέτης εστιάζει αποκλειστικά στον τετραμελή πυρήνα των επαναστατών-ταραχοποιών, που ως άλλοι δαίμονες επιχειρούν να σπείρουν το κακό και τα «καινά δαιμόνια» στην επαρχιακή κοινωνία, αποσκοπώντας στην αποσταθεροποίησή της. Παρουσιάζονται οι μηδενιστικές θεωρίες τους, οι ουτοπιστικές απόψεις τους, το σαθρό ιδεολογικό τους υπόβαθρο, τα δόλια κίνητρά τους και μέσα από τις ιδιότυπες και περιπεπλεγμένες μεταξύ τους σχέσεις παρακολουθούμε πως οδηγείται ο καθένας στον ατομικό του γκρεμό, όπως οι χοίροι της παραβολής.

«Τα δυο αυτά έργα είναι πολλαπλάσια κρίσιμα σήμερα λόγω της εξαθλίωσης των λαϊκών μαζών, της βίας των εκμεταλλευτών του, της εξουσίας και των προβοκατόρικων δράσεων ποικιλώνυμων επαναστατικών ομάδων. Μέσα από το κακό στους Δαιμονισμένους και μέσα από την άρνηση του Χριστού στον Μέγα Ιεροεξεταστή, ο Ντοστογιέφσκι μας οδηγεί σε βαθιές φιλοσοφικές, θρησκευτικές διαδρομές για να αναρωτηθούμε και για να έρθουμε αντιμέτωποι με την ανθρώπινη ύπαρξη και την αγάπη.

Ύψιστη αναζήτηση του Ντοστογιέφσκι. Ο άνθρωπος απέναντι στην ύπαρξη του. Βαθιά κι απόλυτα. Λέει ο Ντοστογιέφσκι: "Στον κόσμο δεν του αρέσει να του αναταράσσουμε τον βούρκο". Ο συγγραφέας μας οδηγεί με οδυνηρό τρόπο να αναμετρηθούμε με αυτό το ερώτημα, με την ουσία της ζωής και το καθαρό νόημα της αγάπης». – Κωνσταντίνος Χατζής