Η σχέση του Περικλή Κούκου με το παραμύθι, το όνειρο, το φαντασιακό, φαίνεται να μην είναι τυχαία. Οι μουσικές του ιδέες εκτυλίσσονται συχνά σ’ έναν εξαϋλωμένο, sui generis χωροχρόνο, όπου οι μνήμες του παρελθόντος αναμειγνύονται με τον ήχο του παρόντος σ’ ένα μεθυστικό μείγμα που πλανάται πέρα από καθιερωμένες ιστορικές και αισθητικές κατηγορίες – με μοναδική σταθερά το σαγηνευτικό λυρισμό που, πάνω απ’ όλα, σημαδεύει το έργο του. Αντικατοπτρίζοντας το εκλεκτικό πνεύμα της μουσικής αυτής, η συναυλία τη φέρνει αντιμέτωπη με σπαράγματα από μουσικές που ξεκινούν από το μπαρόκ και το Ρομαντισμό για να φθάσουν ως τη σύγχρονη μουσική και τη τζαζ, σε ένα πρόγραμμα που ερμηνεύουν διακεκριμένοι λυρικοί τραγουδιστές της νεότερης γενιάς υπό την έμπειρη καθοδήγηση του Δημήτρη Γιάκα.
σχόλια