Τοπο-ανθρωπολογίες
'Εκθεση φωτογραφίας στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕT (Βίλα Καπαντζή) από την ομάδα The Provinces
Συνδιοργανώνεται από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης και το MOMus / Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης
στο πλαίσιο της PhotoΒiennale 2021 / 24ης Διεθνούς Φωτογραφικής Συνάντησης.
Διάρκεια έκθεσης: 6 Οκτωβρίου έως 4 Δεκεμβρίου 2021
Επιμέλεια έκθεσης από την ομάδα The Provinces:
Τάσος Ζωίδης, Πηνελόπη Θωμαΐδη, Κώστας Ιωαννίδης, Ελένη Μουζακίτη, Χρήστος Ροντογιάννης, Χρήστος Σωτηρόπουλος.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Charles Weber, Ερωφίλη Γαγάνη, Θεοδόσης Γιαννακίδης, Τάσος Ζωίδης, Πηνελόπη Θωμαΐδη, Πέτρος Κοκκόλης, Βαγγέλης Κουσιώρας, Παναγιώτης Λάμπρου, Κωνσταντία Μαζαράκη, Εύη Μαυρώνη, Ελένη Μουζακίτη, Λευτέρης Παρασκευαΐδης, Χρήστος Ροντογιάννης, Ορέστης Σεφέρογλου, Ιωάννης Στρατουδάκης, Χρήστος Σωτηρόπουλος, Σώτη Τυρολόγου.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ
Η πλατφόρμα The Provinces ιδρύθηκε το 2018 από τους Τάσο Ζωίδη, Κώστα Ιωαννίδη, Ελένη Μουζακίτη, Χρήστο Ροντογιάννη, Χρήστο Σωτηρόπουλο, Πάνο Χαραλαμπίδη και Μαίρη Χαιρετάκη, ενώ το 2019 προστέθηκε στην ομάδα η Πηνελόπη Θωμαΐδη. Οι περισσότεροι των ιδρυτικών μελών ζουν και εργάζονται σε πόλεις της περιφέρειας (Καβάλα, Ηράκλειο Κρήτης, Πάτρα, Φιλιππιάδα Πρέβεζας).
Όραμα του The Provinces είναι να προσφέρει τον χώρο για τον διαρκή αναπροσδιορισμό του όρου “επαρχία”, παρέχοντας τις βάσεις για έναν διάλογο ανάμεσα στο κέντρο και την περιφέρεια απαλλαγμένο από στερεοτυπικές προκαταλήψεις· επίσης, να διευκολύνει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους προκειμένου να έχουν πρόσβαση στα εργαλεία που απαιτούνται, ώστε να μιλήσουν μέσω της φωτογραφικής γλώσσας για τη ζωή τους και το φυσικό και πολιτισμικό τους περιβάλλον.
Η πλατφόρμα The Provinces στήθηκε σε μια ιστορική συγκυρία (Brexit, εκλογή Τραμπ) κατά την οποία στα κέντρα του δυτικού κόσμου επικρατούσε έντονος προβληματισμός, αφενός για την αδυναμία συγχρονισμού αυτού που περιγραφόταν εκ νέου ως περιφέρεια με αυτά που εκλαμβάνονταν στα κέντρα ως ουσιώδη προτάγματα της νέας εποχής και αφετέρου για την αδυναμία των κέντρων αυτών να κατανοήσουν εγκαίρως ή να προβλέψουν τις σχετικές τάσεις-εξελίξεις. Σήμερα, κάποια χρόνια μετά, ο προβληματισμός παραμένει στη δημόσια συζήτηση αλλά, ταυτόχρονα, στο μυαλό τουλάχιστον των ιδρυτών του The Provinces, ξεκαθαρίζει, με μεγαλύτερη σαφήνεια σε σχέση με την αρχή, η ανάγκη που αυτή η πλατφόρμα θα μπορούσε να καλύψει. Αντιλαμβανόμαστε τον διαδικτυακό τόπο The Provinces ως μια ζώνη επαφής ανάμεσα σε τόπους χωρίς κέντρο, γύρω από το οποίο θα περιστρέφονταν ως δορυφόροι. Τον αντιλαμβανόμαστε επίσης ως ένα αυτοεθνογραφικό βήμα.
Οι φωτογραφικές εργασίες που εκτίθενται στην έκθεση Τοποανθρωπολογίες αποσκοπούν στο να δώσουν μια όσο γίνεται πιο αντιπροσωπευτική εικόνα των μέχρι τώρα αποτελεσμάτων του εγχειρήματος αυτού, που εστιάζει στον διαρκή αναπροσδιορισμό του όρου “επαρχία”. Αν θέλαμε να εντοπίσουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό στις εργασίες που φιλοξενούνται εδώ, θα είχε ενδιαφέρον να σταθούμε σ’ εκείνο που επιλέχτηκε να δώσει και το θεματικό στίγμα στην παρούσα έκθεση, με βάση πάντα το υλικό της πλατφόρμας: τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον του, είτε αυτό είναι αποτέλεσμα ανθρωπογενούς δραστηριότητας, είτε το φυσικό τοπίο· το πώς οι άνθρωποι, που καταγράφονται από άλλους ή αυτοπαρατηρούνται φωτογραφίζοντας, παρεμβαίνουν και διαμορφώνουν τον τόπο γύρω τους, και πώς διαμορφώνονται κατόπιν απ’ αυτόν. Η σχέση τους με αυτό που τους περιβάλλει δεν είναι παθητική, γιατί στους τόπους τους υπάρχει ακόμη κενός χώρος, χώρος που εκλαμβάνεται ως ουδέτερος, έκθετος σε κάθε είδους επεμβάσεις ή στη χειρότερη περίπτωση χώρος απόρριψης άχρηστων πραγμάτων. Πίσω από όλα αυτά βρίσκεται η ανάγκη της επιβίωσης, είναι όμως συχνά και η τάση επίδειξης μιας πολιτισμικής ταυτότητας ή μιας ατομικότητας. Ο ουδέτερος τόπος λοιπόν φαίνεται πως γίνεται ιδιαίτερα καθοριστικός για τους ανθρώπους αυτούς. Το συνειδητοποιούν, δεν το αρνιούνται, ακόμη κι όταν επιλέγουν να χτίσουν μια ρέπλικα της όπερας του Σίδνεϊ στη μέση αυτού που εμείς οι άλλοι θα αποκαλούσαμε “πουθενά”.
The Provinces
