Πότε θα πέσουν τίτλοι τέλους για τα οχήματα βενζίνης και πετρελαίου
Πώς περιορίζουν οι σημαντικότερες χώρες του πλανήτη την κυκλοφορία των βενζινοκίνητων και των πετρελαιοκίνητων οχημάτων και πότε σχεδιάζουν να απαγορεύσουν τις πωλήσεις τους.
Η ανακοίνωση του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι από το 2030 θα σταματήσουν να ταξινομούνται στη χώρα μας βενζινοκίνητα και πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα έσκασε σαν βόμβα. Ταυτόχρονα προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις αλλά και αμφιβολίες κατά πόσο είναι εφικτό ένα τόσο κοντινό χρονικό ορόσημο σε μια αγορά όπως η δική μας, η οποία, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, κατακλύζεται από μοντέλα μεγάλης ηλικίας και όπου η ακριβή ηλεκτροκίνηση βρίσκεται στα σπάργανα και το μέσο εισόδημα έχει μειωθεί δραματικά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και η ίδια η Ε.Ε. δεν έχει καταλήξει σε κάποιον οδικό χάρτη απαγόρευσης των μοντέλων με κινητήρες εσωτερικής καύσης από κάποιο χρονικό σημείο και μετά, οπότε οποιαδήποτε τέτοια μεμονωμένη απόφαση κράτους-μέλους της δεν μπορεί να έχει με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία δεσμευτική ισχύ, αλλά αποτελεί περισσότερο δήλωση προθέσεων.
Σε κάθε περίπτωση, αρκετές χώρες εντός και εκτός Ευρώπης έχουν εξαγγείλει περιοριστικά και απαγορευτικά μέτρα των οχημάτων βενζίνης και πετρελαίου με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα. Ήδη προβλέπονται περιορισμοί κυκλοφορίας τέτοιων μοντέλων σε πόλεις όπως η Στουτγάρδη, το Όσλο, η Μαδρίτη, το Παλέρμο και το Τορίνο, η Κρακοβία κ.ά. Επίσης, από το 2024 δεν θα επιτρέπεται η κυκλοφορία ντιζελοκίνητων αυτοκινήτων στο κέντρο του Παρισιού και από το 2030 θα ισχύσει το ίδιο και για τα βενζινοκίνητα μοντέλα.
Αντίστοιχες απαγορεύσεις θα ισχύσουν από το 2030 και στο Άμστερνταμ, μάλιστα θα επεκτείνονται και στις μοτοσικλέτες και στα σκούτερ. Το 2030 φαίνεται ότι θα αναδειχθεί σε κομβικό έτος, αφού θα μπει φρένο στην κίνηση των οχημάτων συμβατικής τεχνολογίας σε πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, μεταξύ των οποίων η Βαρκελώνη, η Ρώμη και το Μιλάνο, το Λονδίνο και το Μάντσεστερ, η Κοπεγχάγη και η Βαρσοβία. Οι συγκεκριμένοι περιορισμοί εκτιμάται ότι στα τέλη της τρέχουσας δεκαετίας θα αφορούν πάνω από δεκαέξι εκατομμύρια οχήματα και θα επηρεάσουν την καθημερινότητα περίπου 36 εκατομμυρίων κατοίκων των προαναφερόμενων πόλεων, χωρίς να συνυπολογίσουμε τον τεράστιο αριθμό τουριστών που τις επισκέπτονται σε ετήσια βάση.
Εξελίξεις έχουμε, ωστόσο, και στο νευραλγικό θέμα της απαγόρευσης πώλησης αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης. Η Γερμανία, που παίζει τον ρόλο της ατμομηχανής της ευρωπαϊκής οικονομίας, σκοπεύει να εφαρμόσει μια τέτοια απαγόρευση από το 2050 και μετά, αν και οι Πράσινοι, που θα συμμετέχουν στη νέα κυβέρνηση της χώρας, προτείνουν να γίνει αυτό νωρίτερα, και πιο συγκεκριμένα από το 2035.
Η Νορβηγία, όπου η πλειονότητα των ταξινομήσεων καινούργιων Ι.Χ. αφορά ηλεκτρικά αυτοκίνητα, πρωτοπορεί και πάλι, θέτοντας ως ορόσημο για την απαγόρευση πώλησης βενζινοκίνητων και πετρελαιοκίνητων μοντέλων το 2025, ενώ το 2030 θα τεθεί κάτι ανάλογο σε ισχύ σε έναν σημαντικό αριθμό χωρών όπως η Ολλανδία, η Δανία, η Ιρλανδία, η Σουηδία και η Μεγάλη Βρετανία. Η Σκωτία θα εφαρμόσει μία ακόμα πιο σκληροπυρηνική πολιτική από το 2032, οπότε θα απαγορεύσει όχι μόνο τις πωλήσεις των αυτοκινήτων βενζίνης και ντίζελ αλλά και των υβριδικών μοντέλων των οποίων οι μπαταρίες δεν φορτίζονται από πρίζα ή άλλη εξωτερική πηγή ενέργειας.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εξελίξεις έχουμε, ωστόσο, και εκτός ευρωπαϊκών συνόρων. Η Κίνα θα βάλει τέλος στις ταξινομήσεις βενζινοκίνητων και ντιζελοκίνητων οχημάτων το 2060 και αυτό θα υποχρεώσει σχεδόν όλους τους αυτοκινητοκατασκευαστές να διατηρήσουν στην γκάμα τους συμβατικά μοντέλα τέτοιας τεχνολογίας, ώστε να μην εξαφανιστούν από τη μεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτου παγκοσμίως. Αυτό σημαίνει ότι αρκετές εταιρείες αυτοκινήτων θα συνεχίσουν να εξελίσσουν κινητήρες εσωτερικής καύσης για το χατίρι της Κίνας και θα πωλούν τέτοια μοντέλα εκεί και σε άλλες αναπτυσσόμενες αγορές, όπως αυτή της Λατινικής Αμερικής, ενώ δεν θα τα διακινούν όπου ισχύουν απαγορεύσεις.
Στην Ιαπωνία θα ολοκληρωθούν οι πωλήσεις αυτοκινήτων εσωτερικής καύσης από τα μέσα της επόμενης δεκαετίας, ώστε να πιάσει η Χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η Ταϊλάνδη, επειδή ανήκει στις σημαντικότερες χώρες παραγωγής αυτοκινήτων και ο συγκεκριμένος κλάδος απασχολεί εκεί περίπου 850.000 εργαζόμενους. Παρ’ όλα αυτά, το 2035 σκοπεύει να βάλει τέλος στις πωλήσεις αυτοκινήτων βενζίνης και πετρελαίου, ταυτόχρονα όμως φιλοδοξεί να μετεξελιχθεί σε μια σημαντική αυτοκινητοπαραγωγό χώρα ηλεκτροκίνητων οχημάτων.
Στις ΗΠΑ επικρατεί, επίσης, μεγάλη κινητικότητα με αρκετές πολιτείες, όπως η Καλιφόρνια και η Μασαχουσέτη, να έχουν εξαγγείλει ήδη ότι θα βάλουν στοπ στις ταξινομήσεις αυτοκινήτων βενζίνης και ντίζελ το διάστημα μεταξύ 2035 και 2050. Η Καλιφόρνια, μάλιστα, δεν παραγγέλνει πλέον κυβερνητικά οχήματα με κινητήρες εσωτερικής καύσης, με εξαίρεση τα περιπολικά της αστυνομίας, ενώ η General Motors ανακοίνωσε επίσημα τη διακοπή της παραγωγής τέτοιων συμβατικών μοντέλων έως το 2035, σοκάροντας τους Αμερικανούς «petrolheads».
Και, φυσικά, είμαστε θεατές ενός έργου που βρίσκεται ακόμη σε πλήρη εξέλιξη και θα συνεχίσει να μας απασχολεί έντονα και στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
