Νίκος Εγγονόπουλος: Ο Ορφέας του Υπερρεαλισμού μέσα απο μια μεγάλη αναδρομική του έργου του
Πρόκειται για έναν ζωγραφικό κόσμο με φανταστικούς ήρωες από την μυθολογία και τη λογοτεχνία, την ιστορία και την ποίηση, με αναφορές στον Ερμή, την Ιώ, τον Ηρακλή, την Ευρυδίκη, τον Ορφέα, τον Οδυσσέα, την Καλυψώ, την Θέτιδα και τον Πηλέα, τον Ιάσωνα, την Μήδεια.
Το Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη τιμά τη μνήμη του μεγάλου υπερρεαλιστή ζωγράφου Νίκου Εγγονόπουλου, 37 χρόνια από τον θάνατό του, με την αναδρομική παρουσίαση του σπουδαίου ζωγραφικού του έργου, το 2022.
Ο Νίκος Εγγονόπουλος σπούδασε με δασκάλους τους Κωνσταντίνο Παρθένη, Δημήτριο Μπισκίνη, Θωμά Θωμόπουλο και Γιάννη Κεφαλληνό στην ΑΣΚΤ και, μετά την αποφοίτησή του το 1938, δούλεψε κοντά στον Φώτη Κόντογλου και τον καθηγητή Αλέξανδρο Ξυγγόπουλο, όπου και ήρθε σε επαφή με την παράδοση και την ουσία της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης. Το 1967 διορίστηκε καθηγητής στην έδρα της ζωγραφικής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μετσόβειου Πολυτεχνείου.
Ο Σωτήρης Σόρογκας, στενός του συνεργάτης και διάδοχός του στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε. Μ. Πολυτεχνείου, γράφει: «Τα θέματά του βέβαια δεν αντιστοιχούν στη θεοκρατική οπτική των εικόνων, γεγονός που συνιστά μεγάλη απόκλιση. Έτσι τα πρόσωπα στους πίνακες του Εγγονόπουλου δεν είναι θείας προελεύσεως. Είναι διονυσιακοί ή απολλώνιοι ήρωες, τους οποίους συχνότατα υποδύεται ο ίδιος ο ζωγράφος με κρυπτικό τρόπο, μέσα σε ατμόσφαιρα ονείρου και παράλογης τραγικότητας. Οι πίνακες αφηγούνται μύθους, ιστορικά γεγονότα ή περιστατικά της ζωής, στα οποία ο ασύμβατος χρόνος, η παραδοξότητα των μορφών και η εκκρεμούσα συμβολοποίηση τους καθιστούν τόπους γοητείας και μυστηρίου. Εδώ θα έλεγα ότι δεσπόζουν οι αναφορές του στην ελληνική μυθολογία.»
Πρόκειται για έναν ζωγραφικό κόσμο με φανταστικούς ήρωες από την μυθολογία και τη λογοτεχνία, την ιστορία και την ποίηση, με αναφορές άλλοτε στον Ερμή, την Ιώ, τον Ηρακλή, την Ευρυδίκη, τον Ορφέα, τον Οδυσσέα, την Καλυψώ, την Θέτιδα και τον Πηλέα, τον Ιάσωνα, την Μήδεια έως τον Άνθιμο τον Τραλλεύς και τον Ισίδωρο τον Μιλήσιο. Ένας κόσμος απρόσμενος, που ενώνει το μακρινό χθες με το σήμερα, δίνοντας προβάδισμα στη δύναμη μιας υπερρεαλιστικής ζωγραφικής έκφρασης με καθαρά χρώματα και δυνατό σχέδιο. Και όπως τονίζει η Ερριέτη Εγγονοπούλου, ο πατέρας της πίστευε ότι : «Η τέχνη είναι για να αντιμετωπίσεις την ασυναρτησία της ζωής. Να σου απαλύνει το βίο, την πορεία προς τον θάνατο». Το 1958 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης του Υπουργείου Παιδείας και το 1966 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Γεώργιου Α΄ για το ζωγραφικό του έργο.
Επιμέλεια έκθεσης: Τάκης Μαυρωτάς
Διάρκεια Έκθεσης: 9 Μαρτίου έως 5 Ιουνίου 2022