Λέει η ηθοποιός και συγγραφέας Δήμητρα Παπαδοπούλου σε σημείωμά της στο πρόγραμμα της παράστασης «Τι ζούμε, ρε;»: «Η επιθεώρηση είναι ένα βαθιά διαχρονικό είδος που ασχολείται με το εφήμερο. Αλλά η επικαιρότητα πια τρέχει σαν νερό που δεν μπορείς να κρατήσεις στα χέρια σου. Κι έτσι δυσκολεύεται να υπάρξει. Οι ταχύτητες την τρομάζουν και την μπερδεύουν. Με την υπερπληροφόρηση, το διαδίκτυο και μια καινούργια γενιά που μεγαλώνει κυρίως με αμερικανικά πρότυπα μπήκε στο μπαούλο. Όμως είναι εδώ και περιμένει πάντα κάποιος να την αγαπάει αληθινά και να της δίνει κάπου-κάπου το φιλί της ζωής».
Η επιθεώρηση που έγραψε και παίζεται αυτό το καλοκαίρι στο θέατρο-αναψυκτήριο Άλσος γεμίζει κάθε βράδυ με κόσμο που απ’ ό,τι φαίνεται την απολαμβάνει. Γιατί μάλλον η σάτιρα καταφέρνει να σβήσει, έστω και για λίγη ώρα, τα μίση των Ελλήνων – στην πολιτική, στην καθημερινότητα, στο ξύπνιο και στον ύπνο, οριζοντίως και καθέτως. Ίσως πάλι το ελληνικό καλοκαίρι έχει ανάγκη από το «έξω καρδιά», το γέλιο, τη χαρά, για να βρει την ολοκλήρωσή του.
Στην περίπτωση της παράστασης αυτής, που σκηνοθέτησε ο Θοδωρής Αθερίδης, συμμετέχει αυτό που θα λέγαμε «εθνική κωμικών». Έτσι, με μια διανομή που περιλαμβάνει τους Θανάση Αλευρά, Κώστα Αποστολάκη, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Λευτέρη Ελευθερίου, Κρατερό Κατσούλη, Ελένη Κοκκίδου, Κώστα Κόκλα, Αντώνη Κρόμπα, Ροζαλία Κυρίου, Νίκη Λάμη, Αντώνη Λουδάρο, Στράτο Λύκο, Πάν Μουζουράκη, Παρθένα Χοροζίδου και φυσικά τους Δήμητρα Παπαδοπούλου και τον ίδιο τον Αθερίδη, έχει κανείς τη βεβαιότητα ότι είναι μια επιθεώρηση απολύτως ελληνική και καλοκαιρινή.
