Για τον σκωτσέζο συγγραφέα Paul Johnston, η εμπειρία του στο Ελληνικό Δημόσιο νοσοκομείο μπορεί να περιγραφεί ως αξιοθαύμαστη!
Δεν είναι τυχαίο πως επέλεξε να χειρουργηθεί στη χώρα μας παρά στη Μεγάλη Βρετανία.
Στην Πολυκλινική της Ομόνοιας, στην παλιά εμπορική καρδιά της Αθήνας, εκεί όπου ναρκομανείς, μετανάστες και άστεγοι συνωστίζονται, οι θεράποντες ιατροί ενός Δημόσιου Νοσοκομείου δίνουν μάχη ώστε να κρατήσουν το Ελληνικό Σύστημα Υγείας όρθιο. Χωρίς φακελάκια, με ελάχιστη ιατροφαρμακευτική βοήθεια, γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό, με φιλική διάθεση, ενεργούν γρήγορα, ώστε να βοηθήσουν τους ασθενείς τους.
Όπως αναφέρει, οι γιατροί στην Πολυκλινική ενδιαφέρονται για ένα μοναδικό πράγμα: να κάνουν το καλύτερο δυνατό για τους ασθενής τους κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες. Έγινε μάρτυρας περιστατικού στο οποίο μέλη της Χρυσής Αυγής «προσφέρουν» τις υπηρεσίες τους στους υπαλλήλους του νοσοκομείου, πολλοί εκ των οποίων αναγκάζονται να τις δεχτούν καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που βρήκαν τα παρκαρισμένα αυτοκίνητά τους παραβιασμένα στους σκοτεινούς δρόμους γύρω από την πλατεία.
Προσφέρουν μιας ζωτικής σημασίας κοινωνική υπηρεσία.
Κατά τον συγγραφέα μοιάζουν με «Έλληνες θεούς» καθώς πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους και δέχτηκαν μείωση στο μισθό τους χωρίς δεύτερη κουβέντα. Το νοσοκομείο άλλωστε παλεύει καθημερινά με διάφορα περιστατικά (ναρκομανείς, μετανάστες, και απλούς πολίτες) αλλά το πιο σημαντικό προσπαθεί να κρατηθεί όρθιο σε μία εποχή όπου κινδυνεύει με κλείσιμο εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης.
Κρατάνε το κεφάλι ψηλά σε μία εποχή όπου οι μεγάλοι βιομήχανοι, πλοιοκτήτες και επιχειρηματίες μένουν με σταυρωμένα χέρια.
σχόλια